* SON DURAK *



          Bulutlar yüklenmiş rüzgârın kanatlarına
          Güneş gibi süzüldüm birden o ıslak dudaklarına
          Sahilinde aşkların mavi sulara dağıldığı
          Düşlerimdeki fırtınalardır kemiren yüreğimi.



          Zambaklar pembe pembe giyinirdi bahar akşamlarında
          Kuşların sesinden anlardık doğanın uyanışını
          Bülbüller kederliydi gecenin arzusuna
          Hatıralar bir baharla uçup karışmış seher rüzgârlarına
          Derinden bakardım hep deniz mavisi gözlerine.



          Hüznümü, gözyaşımı gecenin karanlığına gömdüm
          Gülün yapraklarında ilkbaharı bekledim
          Bir damla gibi kumsala düşen yalnızlığım
          Nehirlerin gözyaşını topladım avuçlarıma
          Kumlar set örmüş kıyısında denizin inci tanelerine.



          Güneş kadar sıcak, sevişmeye yorgun ve aç
          Esiyor saçlarına serinliğini yeniden bir ağaç
          Bulutlar küsmüş artık, dökmüyor gözyaşını mevsimler kurak
          Gemi demir attı bu limana,burası artık son durak.



          Nuri Dağdelen




( Son Durak başlıklı yazı Öz tarafından 13.11.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.