Online Üye
Online Ziyaretçi
-Hey sana söylüyorum, bak hiç duyuyor mu alakadar oluyor mu?
-Sen kime diyorsun bu sözleri, benden başka kimse yok, bana söylüyor olamazsın!
-Neden?
-Ne bileyim!
-Her şeyi biliyorsun burnunu içine sokuyorsun da, şimdi mi bir şeyler bilmiyorum diyorsun?
-Sen kafayı mı üşüttün?
-Hayır.
-Öyleyse?
-Öyleyse sana söylüyorum, ben başka kime olabilir?
-Sen beni nereden tanıyorsun ki, ben seni tanımıyorum!
-Olabilir, şimdi tanışışız olur biter.
-Bu kadar kolay diyorsunuz?
-Evet, çok mu zor?
-Ne bileyim, şaşırdım…
-Neden? Onca gereksiz sözlerle her şeye karışan sen şimdi dut yemiş bülbül misali…
-Sende abartıyorsun yani?
-Hani abarttığım yani?
-Neyse buyur ne istiyorsun benden?
-Bir şey istemiyorum ki?
-Bunca fırçadan sonra, Allah’ım sen sabır ver.
-İşte bende bundan söz edecektim.
-Ne alaka?
-Sana atmayacağım korkma falaka.
-Vay birde şairane sözlerin var.
-Olmasın mı?
-Olsun da, asıl mevzua gel istersen.
-Ne acelesi var?
-Sen kafayı mı üşüttün?
-Hangi bağlam da?
-Ne bağla mı?
-Sazı çalmaya başla istersen.
-Ha şöyle gel yamacıma. Sen benim duygularım değil misin?
-Evet, ne olmuş?
-Sende duygu eksikliği var.
-Vay beni sorguya çekerken sorguluyorsun da, yorumcu musun?
-Değil miyim?
-Haklısın, senin bu yorumlamanı biliyorum, bende eksik olan nedir?
-Şöyle açıklayayım, bende coşkun sular seller gibi akarken, diğer insanlarda neden tembellik yapıyorsun? Bir gülümsemeyle her şeye yorum yapmazken herkes, birkaç kişiden başkası gülümsemiyor, diğer insanlara koşarcasına insanların varmasına neden vesile olmuyorsun?
-Vay, seni gidi şair vay, yardımcı olduk şimdi beni beğenmiyor?
-Yanlış anlama, bana laga luga yapma, cevap ver.
-Neden olsun herkesin duygusu bakış açısına, gönüldeki açan açtırdığı güllerin güzelliğine kokusuna göredir.
-Vay sende de var şairlik.
-Olmasın mı, seninle olan sana yazmana yardımcı olan duygular ben değil miyim?
-Haklısın, duygular bir değil mi, kardeş değil mi?
-Ne alaka?
-Hepiniz bir birinizi tanımaz mısınız?
-Hayır! Bir merkezden çıkarız lakin herkesin duygusu eğitimine okumasına bakış açısına göre değişir.
-Ne fark eder, diğer duygulara yardımcı olsanız siz iyi duygular.
-Sen ne güne duruyorsun, ben sana tüyo veriyorum ya.
-Şe şey ya yani bu açıdan bakınca hak haklısın!
-Ne oldu tut yemiş bülbüle değil kargaya döndün?
-…
-Neyse kaldır başını, İnsan duygularıyla hareket eden bir canlı olmasına rağmen, milyarlarca duygusal organizma küçük dünyamızda birbirine çarpar ve etkileşir. Kimisinin ki az çarpışır kimin ki çok çarpışır, kimisi duygularını saklar ortaya çıkmasını istemez, seninle benim görevim, bu saklanmış duygularını saklayan insanların, duygularını açığa çıkarmak hissettirmek hatırlatmak. Bu hemen olmaz uzun vadeli bir gönül işidir. Bizler bugün üzülerek yarının mutluğunu hiçe sayan, görmek istemeyenlere göstermektir, haydi görev başına.
-Şey yani, ben…
-Tamam, anladım seni tuş ettim amma böyle sanma, seni az silkeledim say.
-Bak bu güzel oldu.
-Haydi, yazalım beraberce…
Arabacı arabayı çek getir
Duyguları az âlem de gezdirelim
Duygum der gönülleri birleştir
Beklemek yakışmaz bize haydi gidelim
Mehmet Aluç