Nasıl söylemeli bilmiyorum
Sığamadan geçiyoruz mavi göklerden
Ne zaman gözlerimizle araladık pencereyi
Sarı saçlarında süzdüm güneşi
Ne zaman başbaşa kaldık karanlık gecelerde
Bir şeyler koptu benden
Oradan buradan değil 
Öyle sakin hareketsizdi yapraklar
Bir şeyler eksildi benden
Oradan buradan değil nereden bilmiyorum
Kapı aralarında kalmış gibi ayaklarım

Şimdi hangi buluta baksam
Yağmur döker oldu
Bir şeyler oldu ne oldu bilmiyorum
Ben yaşayamaz oldum
Hiçbir türlüsünü çekmiyor canım dünyanın
Bir çıkış vardı bildiğimiz
Hani bir kaçmak en gerekli anda
Hani baş döndüren bilinmeze koşuşumuz
Hangi çınar altında kaldı sevdamız
Nerede saklandı yaşamak arzusu
Nasıl söylemeli bilmiyorum
Arsız bir duygu bu dizginleyemediğim

Gözlerine baksam kaçacak gibiyim buralardan
Bir türkü olmalı ceplerinde sakladığın
Liman şehirlerinde mavilere boyayıp
Türlü renklere can verdiğin
Nasıl söylemeli bilmiyorum
İnsan bir kere ölüyor

Şimdi yürüsek bu yoldan
Ellerin ellerimde
Dünyayı unutmak mümkün olmasa da
Kaldırım taşlarıyla yetinsek bir süre
Güçlensek kararan gecenin avuçlarında
Çünkü gecenin de gizli bir bildiği var
Şöyle şehirler uzağında
Tenha yollarla kapatsak günümüzü
Hiç sönmeyen bir yıldız olsa gördüğümüz
Nasıl söylemeli bilmiyorum
Sen, ben, karanlık ve gökyüzü dördümüz
Alabildiğine güçlüyüz biliyorum
( -isimsiz Şiirler 7 - başlıklı yazı üzgünbiri tarafından 16.07.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.