ŞİİRDEKİ ÂSÂLET


Kalemimden dökülür misk-i ambersi güşta
Hecelerin ikbâli sere serpe yayılır
Aşka cereyan eder kağıda her vuruşta
Karalama da olsa bir şiirden sayılır


Ya Râbb kalemi sardı ısdırabın âlâ’sı
Saf saf olmuş dizilir kafîyenin bâlâ’sı


Mürekkep dile gelmiş mukaddes bir yük taşır
Muhtevayı sırtlanmış dökülür dökülecek
Damladıkça kaleme anlatım billurlaşır
Şairâne dilsizlik kağıttan sökülecek


Ya Râbb kelâmı sardı mağrurane bir hâlet
Alaşağı edildi şiirdeki âsâlet


Manzumeye kafiye merâsimi hükmeder
Merhum olmuş mensurluk uyakla kapatılır
Bir fonun eşliğinde güfte olurken heder
Mizâna uygun hâlde şiirlere katılır


Ya Râbb heceyi sardı bir vecize telaşı
Durmadan kalemimle yapar ağız dalaşı


Mest olmuş nihayetsiz ilhamın sıcak yüzü
Ara sıra uğrayıp hâl hatır sorduğundan
Bundandır şiirimin acı dolu önsözü
Kalpgâhıma hükmeder sîne’yi yorduğundan


Ya Râbb şiiri sardı neşvesiz bir mâhiyet
Çünkü yazanı benim bendedir salâhiyet



━━━━━━ ⸙ ━━━━━━━━━━━
Bâlâ: yüksek 
Mahiyet :iç yüz ,esas
Güşta :cennet
Salâhiyet : yetki
Muhteva : içerik
━━━━━ ⸙ ━━━━━━━━  GÜŞTA

( Şiirdeki Asalet başlıklı yazı GÜŞTA tarafından 15.06.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.