KARANFİLLER SOLARKEN


Karanfil demet demet lav olmuş lepte solup
Gürlemiş kamer vakti gök karaya çalınca
Bu figan-ı âşikar âleminde hapsolup
Mühürlemiş arzını toprağa alçalınca


Uğramış ki bir vakte zaman akmaya halsiz
Elvanını sızdırmış ram eyleyip hisleri
Saat donukmuş orda an kavramı mecalsiz
Yaşamaktan çekilip almışlar terhisleri


Karanfil boyun büküp kararmış içten içe
Mıhlamış kederini kök saldığı toprağa
Anlamış yıllar yılı kenetlenmiş bir hiçe
Pişmanlığı nem diye yağdırmış tüm yaprağa


Gölgesi suya düşüp ölüme eğmiş boyun
Bir bahara açlığı bin ayaza bulaşmış
Soluvermiş toprağın bağrında yüzükoyun
An geçmiş ki düştüğü menziller koyulaşmış


· · • • • ✤ • • • · · GÜŞTA

( Karanfiller Solarken başlıklı yazı GÜŞTA tarafından 2.10.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.