Elbet Dilden Dile Söylenir
Ah bir okunsa şiirler şöyle bir zevk ile
Gelse şöyle gelmeyen acılar dertler dile
Dokunsa ilmek ilmek gönüllerin teline
Şöyle uzaktan değil varsam gönül evine
Konuk olsam meclisin şöyle muhabbetine
Yeşeren bir dal olsam gönüllerin içinde
Mutlu mesut bir olsam gönüller gülüşünde
Karışsam şöyle içine derman bulsam derdine
Şöyle uzaktan değil varsam gönül evine
Konuk olsam meclisin şöyle muhabbetine
İzlerimiz yol olsa bir ömür silinmesin
Aşkla sevmeyi bilmez bizimle hiç gelmesin
Kapatalım onları aşk içine silkelesin
Şöyle uzaktan değil varsam gönül evine
Konuk olsam meclisin şöyle muhabbetine
Bükülmez aşk bileği bir olmaktır dileği
Giysen aşkın yeleği açsa cennet çiçeği
Fazla değil isteği aşkla sev beklediği
Şöyle uzaktan değil varsam gönül evine
Konuk olsam meclisin şöyle muhabbetine
Nakış nakış Gönül’e eğilmez başlar ekler
Gülümseyen güzele bitmez sözleri bekler
Bükülmez bilekle de gözde yaşları siler
Şöyle uzaktan değil varsam gönül evine
Konuk olsam meclisin şöyle muhabbetine
Şiir şairin sırrı eviyle açık bağrı
Şiir şairden bize evrensel birer çağrı
Duyanlar duymayana söylesin duysun sağrı
Şöyle uzaktan değil varsam gönül evine
Konuk olsam meclisin şöyle muhabbetine
Kul Mehmet’im yazdıkça bu gönlümde şenlenir
Sevene sevmeyene gönüllere seslenir
Türkü olursa elbet dilden dile söylenir
Şöyle uzaktan değil varsam gönül evine
Konuk olsam meclisin şöyle muhabbetine
Mehmet Aluç