açınca gözlerimi
seni görecek gibi oluyorum
uykunun en tatlı aralığında
uyanmış mahmurluğumla
fecrin bu vaktinde
yokluğunda incinmiş
kolu kanadı budanmış
zayıf düşürülmüş ruhum kanıyor
cam kırıkları üzerinde yürüyorum
amansız bir göz yaşına kapılıyorum
sığınaksız
masumca
kalbimi çıkarıp sana gönderiyorum
haksız bir mutsuzluğa yakalandım
hüznüme tanık buldum
batık bir gemiyi
küçük bir tahta parçası gibiyim
beni yalnızlaştıran
seni uzaklara taşıyan
kırılma noktalarımızı
sabahın bu saatinde düşünüyorum
hani parıltılı gülüşlerimiz
nerede şarkılar söyleyen
mutlu seslerimiz
bin kere pişman
bin kere acılı bekleyişlerimizle
savrulduk bir ömür
ah seviyorum
ayrılık da olsa bu hayatı
aşkın her rengini
büyümeyen çocuk kendimi …


16.01.2021 / Üsküdar
Mustafa kaya
( Hüzünle Geçen Ömür başlıklı yazı cirik tarafından 15.01.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.