Bakmayın bu garip, halime benim
Sevgiyi sarmayan, koldan yoruldum.
Kederler içinde, sızlar tüm tenim
Yardıma gelmeyen, elden yoruldum.
Hakikat sevenler, tutun elimden
Hasretin feryadı, düşmez dilimden
Gurbetlik hep ağır, gelmiş ölümden
Hasretliği çeken, dilden yoruldum.
Baharları gördüm, çiçek açmamış
Gönülleri gördüm, aşka düşmemiş
Eğlenceyi gördüm, neşe saçmamış
Yanlışlara düşen, yoldan yoruldum.
Hayal salıncağı, boşa sallanmış
Vefalar uzağa, sürgün yollanmış
Gönüldeki yanan, ateş küllenmiş
Başımdaki esen, yelden yoruldum.
Sevgileri gördüm, saygı kalmamış
Saygıları gördüm, yerin bulmamış
İnsanları gördüm, murat almamış
Gönüldeki solan, gülden yoruldum.
Ayaklar taşımaz, yorgun bedeni
Yaradan affetmez, zulüm edeni
Gönüller unutmaz, çekip gideni
Vefayı bilmeyen, kuldan yoruldum.
Gönülleri gördüm, tahtı yıkılmış
Zalimleri gördüm, zevke kapılmış
Yürekleri gördüm, yanmış, yakılmış
Çiçeği açmayan, daldan yoruldum.
Aç gönül gözünü, hakikat görsün
Hayat gergefinde, mutluluk örsün
Kalplerde sevgiler, saltanat sürsün
Düştüğüm gariban, haldan yoruldum.
A.Kadir YALDIZKAYA
