Online Üye
Online Ziyaretçi
Evrenin başlangıcı için anlatılagelen bir öngörü mü desek, senaryo mu desek, artık ne sayarsanız sayın, böyle bir olay olmuş kabul ediliyor. O patlamadan sonrada dünya ve diğer gezegenler ortaya çıkmış, tabi ilk zamanlar, ateşten bir top, top derken yanlış anlaşılmasın yuvarlaklığını anlatıyoruz, başka bir şey değil...
İyi de niye bu Big Bang olmuş da patlamış? Daha dünya da hiç bir canlı cansız varlık yok. Sıkıntıdan patlamış, yalnızlıktan sıkılmış olabilir, hiç yani öyle aklıma geldi birdenbire... Sizin de zaman zaman sıkıntıdan patladığınız olmuyor mu? Hatta bazen Lazlar gibi de sıkıntıdan patlamış olabilirisiniz de onun telaffuzunu yazamadım artık...
Yüz bin yıllar boyu öyle dur kainatın bir yerinde, sonrada patla ve dünya ol, gezegen sınıfına gir, yaşanılır bir yer ol. Şimdilerde ''İhtiyar Dünyamız.'' da diyorlar birçokları... Kime göre, neye göre ihtiyar, bir de buna bakmak lazım. İhtiyar da bastonla mı geziyor bu dünya. Sonuçta canlı cansız varlıkları içinde barındıran bir oluşum işte...
Biz yorarsak yoruyoruz aslında dünyayı ve içindekileri... O da bizi yoruyor aslında, üstümüze saldığı duyarsız insanları, mahlukları ile... Keşke hiç olmasaydı o Big Bang de ne insan olsaydı kainatta ne de başka başka canlılar, dediğinizde oluyordur zaman zaman, insanların insanlara ve diğer canlılara yaptıkları vahşilikleri görünce...
On milyar yıl önceden bahsediliyor bu patlama için. Bilemiyoruz tam anlamıyla sadece bir ön görü bu. İnsandan önce yaşayan bir dolu canlı, dinozorlar, başka başka canlılar... Bir sürü zaman dilimi Normal Taş Devri, Cilalı Taş Devri, Bakır Çağı... MÖ var bir de MS var, milat dedikleri... HÖ var HS var. O da ne mi? Basit, Hamburgerden önce, hamburgerden sonra, devirleri... Daha neler var neler... CÖ var CS var, hadi bunu da siz bilin bakalım. Bildiniz hemen Cep Telefonundan önce, cep telefonundan sonra devirleri... Bazıları cep telefonu ve bilgisayardan önce yaşıyor muymuşuz yaşamıyor muşuz, diye de tartışıp dururlar...
İyi ki patladın da Big Bang ile biz de milyonlarca yıl sonra insan olarak dünyaya geldik, her ne kadar insan olmanın erdemine daha ulaşamamış bir sürü vahşi, nemrut, kahpe, kalleş, vicdansız yaratık aramızda dolaşıyor olsa da... Elimizden gelenin en iyisini yapmaya gayret göstereceğiz bizler, başkalarının yediği haltları da düzeltme düşüncesi ile çabalayıp duracağız... Ama yüreğimizin bir tarafı hep hüzünlü, hep kırık kalbimiz, açlıkla boğuşanları, savaşlarda haksız yere öldürülenleri, tecavüze uğrayan kadınları, okula gidemeyen çocukları gördükçe... Dağıtmamız lazım hüzün bulutlarını ki sevgi yayılsın dünyaya...