Geceye ay düşer, aklıma gözlerin...Bu nasıl özlemek (Nazım Hikmet)
KAHVE GÖZLERİN
Aklımda ayrılığı kurmuyorsam tek bir an Gözlerinden sabahlar sesleniyor diyedir Hissiyatım çeşminde gezinmekteyse viran Gönül telim aşkından besleniyor diyedir Ki çehreme kor gibi düşen kahve gözlerin Arş u ferş mâkâmında şahsıma hediyedir
Sevgisizlik köşkünde durmuyorsam tek bir an Öfkemdeki kavisler paslanıyor diyedir Belleğimde tuttuğum cemâlindeki hiran Bağrıma senli hisler yaslanıyor diyedir Ki devran-ı çarkımdan geçen kahve gözlerin Muhabbete tetikçi, umuda devriyedir
Darbeli sabırları yormuyorsam tek bir an Gönül sonsuz zamanda uslanıyor diyedir Kanatlarım sonunda olmuş ise yıpranan Sarhoşluğum âhunda puslanıyor diyedir Ki ardında hasreti çeken kahve gözlerin Kirpiklerimden sızıp çehreme tahliyedir
Yıllara kavuşmayı sormuyorsam tek bir an Bağrımda bekleyişler katlanıyor diyedir Gurbetlik acı ise, nevbaharda kıvranan Bir görümlük simânda tatlanıyor diyedir Ki şahlanıp bendimi yakan kahve gözlerin Sevdandan mütevellit nârıma takviyedir
( Kahve Gözlerin başlıklı yazı GÜŞTA tarafından 23.04.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.