benim doğduğum köyde
üst üste konulmuş taşlı duvarlar yaşar
bir gün karşısında durdum
miş miş ağaçları vardı yolu süslemiş
dut ağaçları olan bahçeyi de çevrelemiş
masal bir görsel
ağaçlar ,taş duvarlar , havalanan keklikler
dağları gören evler var
ne duygulu bakarlar
ne zarif duruyordu uyumlu
sırlarıyla duruyor gece gündüz taş duvarlar
uzakta şehirlerin sesleri yorgunluk çilesi
köyünse sevinçleri
pınarlar ,bostanlıklar ,köyün sürüsü
ağustos böcekleri
daha yüzlercesi hepsi
taş duvarların arasına karışırlar
özlemle , özümseyerek derin derin
çiçek açmış payamların erik ağaçların
bahçelerin , temiz kırların ruhunu çekerek
yıllarca tatmadığım huzuru bulmuştum
üst üste taş konmuş duvarlarla
miş miş ağaçlı yolda..
