Online Üye
Online Ziyaretçi
Yankısı yok kimi zaman: yarası
derinde…
Yamalı mevsim ve aşkın kıblesi…
Ve hüzün ve esaret yokuşu dik olsa ne
ki öznenin?
Ödün vermeden yaşamanın verdiği
huzura delalet
Kıymık batsa bile yüreğe
Tebessüm ehli sefasını sürmekse ömrün
Cafcaflı sözcüklerden örülü değil
benim mabedim.
Huzurun meali içre dönük yüzü
sevginin
Koyudan gözleri gecenin karadan bozma
yarım adalar
Yarıladığım yolsa mahsuru yok, dostum
Elimi tuttuğun kadar mutluyum
Kandığım dünyaya değil hem özlemim
Varsa yoksa dostane bir tebessüm ve
selamın
Ah, o sökükleri içten içe diktiği.
Tevazu yüklüsün madem
Matemin çürüdüğü inancın sükûneti
içtiğim
İçerlediğim tek şey kalmadı geride
Allah dostu varlığın yeter bana
Havadisin de hası, dostum
Havsalamın almadığından öte
Yaşasın işte yaşasın
Umudun tekeri
Bir renge özlemse duyduğum
Nazlıdır yüreğim asla değil kibirli.
Gök ve bulut
Ve dostluk ve unut sadece unut
Dirayetinin kırıldığı günlerden
fazlası saklı cebimde
Asalet ve metanet
Sicim gibi yaşlarım artık sadece
huzurdan
Yüzü suyu hürmetine evrenin.