‘’Sözcüklerin birer hayalet olduğunu

Akrep ve yelkovandan öğrendim

İkircikmiş diğer adı dostluğun

Meğer doğar doğmaz kayıtlanmış yüreğim

Sokak şimdi bir rüya benim için.’’(N. Genç)

 

 

 

Pandispanya misali yüreğin ekseni

Esemesi okunuyor dünden kalan

Seyrinde ömrün

Ah, yarınlar sadece bir yalan.

Göğün kumaşı, azizim

Kurdeşen döken bir hayalet gibi

İçimi dolduran yasın şarkısı.

 

Ne hacet ölüme?

Kaç bin kere ölmedik mi gün doğumunda?

Sonra sırtladık geceyi

Ve kepçeyle kazdık yüreği

Kazan kaldırdı sonra yeniçeri

Aşkın lal notalarına g/izlendik.

 

Bir mim sanatçısıymış insan

İman gücünde saklı aşk ve derman

Yalnızlığın hicreti

Varsa yoksa bir şiirden taşan

O derin hüsran

Bir de talan etti mi yeri göğü?

Kulluğun hicabı işte riya ve de yalan

İmha etmekse dünü ne mümkün?

İdrak etmenin tek yolu dalmak derinlere

Varsın batsın gemilerin

Karadeniz ve bilumum denizde

Soytarı aşk meleği

Şaklaban özlem

Diviti bitti mi de sevmelerin

Şiir şair doludizgin

Hayal âleminden taştıkça taşan.

 

Tezat bir gölge makbere yolculuk

Şatafatlı bir yalnızlık

Elbet sessizliktir yürekte saklı asalet

Acından ölsen de ses etmeyeceksin, azizim.

Varsın hicap yüklensin evren

Varlığına kat çıkacaksın acıyla

Aşkı da öreceksin gereken harcıyla.

 

Muteberdir gece.

Gergin sesi ve varlığı karanlığın

Bilmezler de masumiyet ile yolları nasıl da kardığımı.

Kürediğim ne yalan ne şaibe

Tünediğim aşk ve İlahi Rütbe.

Hadislerle dolu benliğim

Havadisi ise yarınların

Varsın defalarca öleyim

Baş koyduğum,

Yoldan da yoktur dönüşü

Dumanlı dağlarda yaşar gezerim

Ulvidir benim dokunmak istediğim

İdraki yeter insan olmanın

İhtilaf içinde olsam ne ki iblisin t/uzağında…

 

Seferisi mevsimin

Seması bu aşkın ve yalnızlığın

Dilemması

Çökerken dibine yüreğin

Başımda esen kavak yelleri dindi dineli

Dinse ah, bir de sızısı içimdeki

Âlemin.

 

Aşka aşığım, azizim

Yalnızlığın fetvasını ise henüz yazmadım

Yazdıklarım ne ki içimde devinen

Hüznün yanında

Kat çıktığım kadar da ömre

Katlanır ruhun sayısız dize ile.

Diz dizeyim madem ölümle

O halde bırak da yazayım izninle.

Sürmenaj olmuş iklim

Süt liman olsa ne ki gönül?

 

 

 


( Acından Ölsen De başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 7.01.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.