Online Üye
Online Ziyaretçi
HİÇLİK
“Olmak” ile “Olmamak” arasında;
Kalmış benliğimin karanlığından çıkaran görünmez el.
Bakıp da görülmeyen gözlerin,
Öfkeyi kustuğu anlık yaklaşımlar…
Kokusunun olmamasını düşlediğimiz bedenler,
Uzaklaşıp bilmediğimiz boyutlarda;
Elf’lere karışmış
kelimeler…
Bastırılmış bavullarda ;kaldırılmış hissiyat.
Saçlarının aklarında yok olan,
Nöronların dibindeki ağlayışlar…
Karanlıkta gizli; aydınlık yüzün,
Karamsar bir tablo gibi!
Çağırıyor, kamustaki
kurmaca edipler.
Hiçliğine bitmeyen kapılardan ,
Ardı sıra geçerken çağlar değişiyor; eteklerinde.
Sakalının sakız
rengi hikayesine…