korkuluk-2 bölüm-
 
Yaðmur o kadar þiddetli yaðdý ki saatlerce de sürdü dindiðinde  tüm bedenler suya doymuþ toprak çamur halini almýþtý… üstelik bir gün önce korkuluktan korunmak için yaptýklarý taþtan duvarýn deliklerini ot ve küçük taþlar týkamýþ küçük bir gölet halini almýþ tý..bilge olan baðýrdý toplanýn hemen ve  taþlarýn dýþýný da balçýkla iyice sývayýn  bu su  bizi birkaç gün idare etsin. Bu korkuluðun hikmeti dir dedi.bir gün önce korkmalarý gerektiðini düþündükleri korkuluða þimdi bir hikmet bir kutsallýk yüklemiþlerdi.. o gün diðer günlere bakarak daha rahat geçti .çýkýþýný bilmedikleri nedenini bilmedikleri bu yerde sýkýþýp kalmýþtý insanlýk bu kapanýn içinde eyer ki çýkýþ yolu yoksa veya henüz bulamamýþlarsa  bulana kadar ayakta , hata  hayata kalmak zorunda olduklarýný biliyorlardý … yaðmurun ardýndan kýzgýn  güneþ yine yüzünü göstermiþ ti..uçsuz bucaksýz tarlada hangi dile hangi dine mensup olduklarýna bakmadan çocuklar oyunlar oynuyor erkek ve kadýnlar gölle ti sývamaya çalýþýyordu…Çinlilerse çoktan yaðmurun ardýndan topraðýn dýþýna vuran solucan ve böceklerden bir ziyafet çekmiþlerdi..  Diðerlerinin  ise þimdi en büyük sýnavlarý açlýktý .. akþam üstü tarlaya yine bir uðultu düþtü  yorgun düþen ve açlýktan bitap düþen insanlýk olduklarý yere uzanmýþ gökyüzüne dikmiþ gözünü birbirleri ile  nedenleri konuþuyordu burada olmalarýna  sebep olan þey neydi, ve neden buradan çýkamýyorlardý .. bir tanesi belki de biz dünyaya çok haksýzlýk ettik dedi .. hiçbir þeyi gerektiði gibi kullanmadýk ziyan ettik , yok ettik doðaya eziyet ettik belki o yüzden bu bizim cezamýz.. bir diðeri sýðamadýk koca dünyaya savaþtýk kendimizin olmayana göz dik tik çok kan akýttýk  haklýsýn bu bizim cezamýz  dedi..  bir baþkasý.. ne haram bildik ne helal , ne komþu bildik , ne yetim , ne öksüz  asýl burada olmamýza sebep egomuz hep bencil oluþumuz dedi… hepsinin kendine göre bir suçu vardý ve cezalarý da burada oluþlarý sonucuna varmýþlardý içlerinde bin  piþmanlýk gökyüzüne bakarken  bilge olandan kesin bir emir sesi duyuldu susun çýt çýkmasýn dedi……herkes birden sustu…
Gökyüzünde  binlerce kuþ  sürü halinde alçalarak  gölette kondular belli ki göç dönüþüydü ve susamýþlardý… fýsýldayarak bilge insanlýðýn arasýnda dolaþtý ve þu emri verdi… belinde , donunda , elinde ,kolunda lastiðimsi bir þey olan yavaþça çýkarsýn  yerden ufak  taþlarý toplasýn lastiðe taþý yerleþtirip ben þimdi dediðimde kuþlara doðru atsýn lastiði olmayan  sadece taþ atsýn…insanlýk hazýrdý taþ devrinde avlanmayý icat ediyorlarmýþ casýna pusu da  sessiz bekliyorlardý .. þimdi sesi duyulduðunda kuþlar için acý ama insanlýk için gerekli bir katliam yaþandý..yüzlerce kuþ suyun üstünde kimi baygýn kimi ölmüþ yatýyordu… ikinci emir geldi bilgeden kimse yerinden kýmýldamasýn .. seçeceðim kiþiler kuþlarý toplayacak ve gerekeni yapacak.. herkes put gibi duruyordu .. kuþlar seçilen kiþilerce toplandý tüyleri yolundu  .. þimdi ateþi bulmak kolaydý da  odun nereden bulunacaktý .. onunda çaresini bulmuþtu bilge olan… herkes cebindeki paralarý þu taþý koyduðum yere çýkarsýn.. önce tereddüt etti insanlýk paraydý bu ama sonra burada paranýn bir hükmü olmadýðýný karýnlarýný doyurmanýn paradan önemli olduðunu anladý… birkaç saat sonra dünyanýn deðerli deðersiz tüm para birimleri kocaman bir yýðýn halinde tepelenmiþ duruyordu .. merakla  izliyordu insan oðlu ve açlýk dan guruldayan midelerine girecek olan o kuþ etleri aðýzlarýný iyice sulandýrýyordu …  kuþlar eþit þekilde parçalara bölündü insanlýðýn elinde kanlý kuþ etleri bekliyordu .. yine taþ devri imdat a yetiþmiþti  iki taþtan çýkan kývýlcým tutuþ turu verdi paralarý kuþ etleri birkaç dakika içinde piþmiþ midelere inmiþti…buna nasýl bir mutluluktu tarifi yoktu günler sonrasý mideleri sanki bayram yeriydi.. o gece ateþ etrafýnda dillerine yabancý olsa da  bir çok þarkýyý hep birlikte söylediler  ..ve belki de yaþamlarý boyunca ilk defa huzurla uyudular her biri…

  korkuluk-3 bölüm….
Onlar bu tarlada beþinci günlerine uyanýyorlar dý..sabahýn ilk ýþýklarý  çocuklarýn avaz avaz baðýrmalarýyla baþlamýþtý…hepsi çocuklarýn baðýrdý yöne koþtular ..korkuluðun etrafýna doluþan çocuklar  parmaklarýyla korkuluðu gösteriyordu ..  yýrtýk elbisesi patlamak  üzere olan  sanki dünden beri 50 kilo daha þiþmanlamýþ korkuluðun her tarafýndan yeþil  filizler çýkmýþ þapkasý bile havaya kakmýþ tý..herkes þaþkýn þaþkýn olayý anlamaya çalýþýrken bilgeler kahkahayý basmýþtý… bir gün önce yaðan yaðmur korkuluðun içindeki samaný þiþirmiþ samanýn içinde kalan arpa buðday taneleri de  yeniden gördükleri güneþle çimlenmiþ ti ..bizim kutsal korkuluk yine hikmetini göstermiþti ….özenle ayýklandý bu filizler ama asla korkuluða zarar vermeden yaptýlar bunu.. elleriyle kazdýklarý topraðý gölle te ki  suyla ýslatýp topraða diktiler..ne kadar kalacaklarýný bilmedikleri bu yerde artýk bir küçük tarla dolusu ekinleri vardý.. ve ayak basmadýklarý yerde ki otlar yine yeþermiþ ti..üstelik bir sürü  papatya , sarý, mor çiçekler açmýþtý…hepsi ayrý diler de  ama tek bir gönüldeymiþçesine  önce yaradana sonra korkuluða þükrettiler.. onlar için artýk korkuluðun  hikmeti de kutsalýðý da  kanýtlanmýþtý…
O gece  aklý selim okumuþ , tecrübeli , yaþlý , bilgili kim varsa bir araya toplan dý..buradan  nasýl çýka bilecekleri konusunda saatlerce fikir alýþ veriþi yaptýlar.. bir sürü plan yapýldý  ama en akla yatkýn olaný  genç ve güçlü olanlarý seçip gruplar halinde tarlanýn doðusuna batýsýna güneyine göndermek gideceði yere kadar gidip dönmelerini beklemek olduðuna kara verdiler… bunu içinde onlara iki gün verdiler ..her ne olursa olsun sað kalan  geri dönecek ve bilgilendirecekti.. bu süre içinde de korkuluktan medet devam edecek hikmetiyle  hayatta kalmaya çalýþacaklardý….
  Öylede oldu iki gün boyunca  çeþit çeþit otlarýn yene bilecek olanlarýný keþif etiler.. suyu idareli kulandýlar.. sabýrla dönecek olan gençleri beklediler… ikinci günün yani yedinci günün sabahýna hepsi umutla uyandý .. korkuluðun çevresine toplandýlar gözleri dört bir yönde etrafý kolluyordu… bir müjdeye hasret bekliyorlardý.. saatler geçti hava karamak üzereydi. Ama ne gelen ne giden ne bir ses vardý…tam umutlarý tükenmiþti ki bir gencin onlara doðru koþtuðunu gördüler..hepsinin gözleri fal taþý gibi açýlmýþtý yürekleri aðzýnda gençten bir an önce konuþmasýný bekliyorlardý…soluk soluða olan genç olduðu yere oturdu .. bir yudum su dedi  gölle ten  balçýða dönmüþ bir avuç su getirdiler .. dudaklarýný ýslatan genç ..ona bakan binlerce göze …var , buradan kurtulmak için bir yol bulduk…bulduðumuz  yolun sonunda bir geçit var .. oradan geçince ince bir köprünün üstünden geçiyorsun þöyle ip gibi bir köprü… altýnda binlerce odun yanýyor  alevler neredeyse köprüye ulaþýyor.. çok sýcak  eyer orayý geçmeyi baþarýrsan  karþýsý kurtuluþ yeþillik bir sürü insan el salýyordu bize .. bilge sordu.. peki diðer arkadaþlarýn  onlara ne oldu.....hepsi karþýya geçmeyi denedi hiç biri ayný yolu geri yürümeyi istemedi ..bir kaçý geçti .. çoðuda da  o ateþe düþtü.. peki sen  dedi bilge sen niye döndün.. gencin gözleri doldu.. oradan geçmek ten korktuðumdan  deðil … oradan geçecek kadar insan olmadýðý düþündüðümden ben ARAFI seçtim..eyer ki yaradan bana ve size bir þans daha verdiyse o köprüde ki yüklerimiz hafiflesin diye olduðunu düþündüm..ve geri döndüm… þimdi karar sizin… yolu biliyorum isteyeni götürürüm..
 SON…
 
NOT: TAMAMEN ÝÇSEL BÝR KURGUDUR YAZDIKLARIM .. BÝLÝMSEL BÝR DAYANAÐI YOKTUR… ÝNSANLIÐA SADECE BÝR BAKIÞ AÇISI ÝLE YAZILMIÞTIR… ÝLAHÝ  BÝR MESAJDAN ÇOK SOSYAL BÝR MESAJ OLARAK DÜÞÜNÜLMESÝNÝ ÝSTERÝM..ÝLAHÝ AÇIDAN YAZACAK KADAR BÝR DONANIMA SAHÝP DEÐÝLÝM.. DEDÝÐÝM GÝBÝ  KALEMÝM BENÝ NEREYE GÖTÜRDÜYSE ORAYA KADAR ÝÇSEL BÝR YOLCULUKTU..YORUMLARINIZDA BUNU GÖZ ÖNÜNDE BULUNDURURSANIZ SEVÝNÝRÝM..
 
Onlar kurtuldu mu  bilmem… insanlýk bu yolu bulunca galyana gelip bir birini ezmiþ de olabilirler ..hatta oradan  yine nefislerine ve insani hýrslarýna yenilip tek bir millet olarak çýkmak için bir birlerini katletmiþler de olabilirler.. hep kötüsünü düþünmeyelim belki de  insanca yaþamayý öðrenip zamaný gelince o köprüden el ele de geçmiþ de olabilirler..    belki de ekinler büyüdü ve onlar binlerce korkuluk yapýp  yeni hikmetler de bekliyor da olabilirler.. ben bilmiyorum .. sonucu düþünmekte sizin içsel yolculuðunuz olsun..iyi yolculuklar
 
Bütün insanlýðý seviyorum özelikle de insan  gibi insan olanlarý…
 
Saygýlarýmla
SilgisizCE…..