Online Üye
Online Ziyaretçi
Bütün dünya, yedi düvelden sana…
Ne çok uğraşılmış evvelden sana…
Cebirle, hesapla, cetvelden sana…
Yapaysın Sun’i’sin çakma kehribar…
Kalbimi kır, gönlü sıkma kehribar…
Katalin veremez kehribar keyfi…
Galanit veremez itibar kafi…
Bakalit de zaten kibar müdafi…
Malzemedir bunlar takma kehribar…
Canı sıkma, adı sıkma kehribar…
Mersin’li favorim Şenalp Usta’dır…
İskender imame şekli hastadır…
Erbabacan Usta buna yastadır…
Süslenmişsin gümüş kakma kehribar…
Yumruğunu öyle sıkma kehribar…
Tesbihin aleni süsleri vardır…
Zikir için lazım esleri vardır…
Gizemli imzalar pesleri vardır…
Rengin atar ateş yakma kehribar…
Üstüne limonu sıkma kehribar…
Efe maskot denir küçük boyudur…
Fırınlanan tesbih rengi koyudur…
Tornada ustalık terin suyudur…
Çalışmak yorar acıkma kehribar…
Bazlama, gözleme, sıkma kehribar…
Dabbas Ustanın saf dökümü olsun…
Elimde eskisin kokumu çalsın…
Üstümden bir dünya yükümü alsın…
Elde dur üstüme çıkma kehribar…
Alp der ki ne güzel sıkma kehribar…
30 Mart 2022,
Dipnot:
“Sıkma Kehribar” bugün tam olarak nelerden üretildiği bilinmeyen, şifresi unutulmuş olan, Osmanlı’nın son yılları ve Cumhuriyet’in ilk yıllarında üretilip farklı eşyalarda kullanılmış olan kaliteli plastik gibi yapay bir kimyasal karışımdır.
Osmanlı Kehribar dedikleri de bu malzemeden yapılmış olan her eşyanın, kapı kulpundan tutun da baston sapına, şemsiye tutacağının kıvrımından da tütün ağızlıklarına kadar bilumum nesnenin tesbih yapılmasına o dönemin kehribar’ı denilip sıkma kehribar adı verilmiştir. Zira gerçek kehribar doğal taşlaşmış fosil olan kehribardır, daha da eski bir tabir ile Erzurum Oltusu denilen taşa eskiden kehribar denildiğidir.