ORMANDAN İNSANA SESLENİŞ

 

Sapı benden olan balta yetmedi,

Testereyle hücum asla bitmedi.

Gövdemi, dalımı bırakmadınız,

Uyarıları da hiç takmadınız.

 

Doğduğunda beşik bendim unutma,

Evindeki eşik bendim unutma!

Gösterinde lobut ben olacağım,

Öldüğünde tabut ben olacağım.

 

Gölgemde dinlendin, hoş demin oldum.

Okulda defterin, kalemin oldum.

Askerde elinde bir tüfek oldum,

Koltuk değneğindim hep destek oldum.

 

Evinin sıcağı, hamamı benden,

Mobilyalarının tamamı benden,

Kapınla penceren bahçen çit benden,

Tarlayı sürdüğün çubuk çift benden…

 

Bazen dilek tuttun çaput bağladın,

Bazen geçimini benden sağladın.

Elinde saz oldum, coşup çağladın.

Bazen salıncaktım düşüp ağladın.

 

Ülkenin ciğeri ormandır dersin,

Kesersin, yakarsın Rab akıl versin.

Benimle birlikte, kendini yaktın,

Suyu esirgeyip öylece baktın.

 

Renklerden yeşili silecek misin?

Ormanlar yandıkça gülecek misin?

Koynumdaki canlı, can sayılmadı,

İnsanoğlu neden hiç ayılmadı.

 

Şimdi bağır, çırpın, ormansız kaldın,

Senin de yandı için dersini aldın.

Sessiz seyirciye yazıklar olsun,

Eden ettiğini misliyle bulsun.

 

Artık fidan dikmek görev olmalı,

Yeşil gören gözler huzur bulmalı.

Harika oğul-kız el ele verin,

Orman sevginizi ülkeye serin.

 

HARİKA UFUK

ADANA

( Ormandan İnsana Sesleniş başlıklı yazı harikaufuk tarafından 16.04.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.