Online Üye
Online Ziyaretçi
Kime öğüt vereyim bende de bir nefis var,
Neye yarar ona söz dinletemezsem sonra!
Bir adım gerisinde kalsam örer bin duvar,
Çekiyor beni her an canımı yakan kora...
Muslukları yalama olmuş, boynumda yular
İnorganik yemeğim zehirden farksız sular!
Dillerde söylenenler yaşanmaz göre göre…
Durmadan ertelenir bahane öre öre
Çevrene iyice bak dost, hayırlı kim var ki...
Kulaklarıysa sağır, gözleriyse döner köre
Toprağın dibi gibi mahkûm değildir üstü
Tek bir nedeni yokta kimimiz kime küstü…
(Oğüt ver ki,)
Ömür bulunmaz nimet olma zalim-harami
Allah’ın kulu ol her an namaz kılmak gibi...
Verirsen öğüt yaşa, kendini et tedavi
Amelimize yapmak gerekir ince ayar!
(Sanırlar ki,)
“ Ebedi sürer dünya, işler gider yolunda
Mutludur uyur-gezer, zengin Karun dozunda! ”
Saffet Kuramaz