belki sana hasret kalmasıdır yüreğim
veya hissiz bir şekilde bakan gözlerine
seni terk etmeliyim gece düşmeden
terk etmek istediğin duygularına ithafen
belki de sadece seni sevmekten yorgunum
her şeye gereksiz bir anlam veremiyorum
bendeki her ölümüne anlam yüklüyorum
saatlere sığmayan ıssız bir gecede
yakar beni hecenin kanadı kırık sözlerin
alevlenir efkarım notanın çınlamasında
sırtıma yüklenen kederin ağır yarasında
bu ızdırabın denklemindeki sessizlik
yorgun ve dargın ruhuma düşmeden
gitmelisin sessizce ve sonsuzca
git derken bile çarmıhta gerilirken seni
cennetteki yasak meyve olarak görüyorum
zebani gözlerin ateşini harlayan şavk
günahlarımı affediyorum zemzem ile
sensizlik inancına bağlanırken yüreğim
sessizliğe tapıyorum putperestlik içinde…