“Baba olduktan sonra göreceksiniz ki, kendi mutluluðunuzdan çok, çocuðunuzun mutluluðu ile mutlu olabilirsiniz.” Balzac

“Artýk yürümeyi öðrendim. Fakat hala düþmekten korkuyorum. Ellerimi býrakma baba!”

Çocuklar doðduklarý ilk andan itibaren annelerine olduðu kadar babalarýna da ihtiyaç duyarlar. Çocuðun hem biliþsel, hem sosyal hem de duygusal geliþiminde babanýn rolü önemlidir. Demokratik ve destekleyici bir babanýn varlýðý çocuðun kendini daha rahat ifade edebilmesine ve özgüven geliþimine destek olmaktadýr. Özgüvenin artmasý liderlik özelliklerinin geliþmesine ve hayatýn içerisinde karþýlaþtýðý sorunlarla daha iyi mücadele edebilmesini saðlar.

Babanýn varlýðý çocuðun kendini güvende hissetmesini ve kaygýlarýnýn azalmasýný saðlar. Babanýn çocuðu ile ilgilenmek için ayýrdýðý zaman, birlikte yapýlan etkinliklerin çocuða saðladýðý zengin ve farklý deneyimler öðrenmeyi ve zekâyý desteklemektedir.

Babasý tarafýndan sevildiðini, onaylandýðýný en önemlisi kabul edildiðini hisseden çocuk öðrenmeye ve geliþmeye daha açýk olacaktýr. Çocuk ile iliþki kurmak için büyümesini beklemeyin. Birlikte zaman geçirmeye ne kadar çabuk baþlarsanýz aradaki iliþki o kadar güçlenecektir. .

Babalar çýnar gibidir. Meyvesi olmasa da gölgesi yeter. Evlatlarýnýn ulu çýnarýdýr onlar. Çocuklarý ne zaman dara düþse, yürekleri bir nebze acýsa, kaçýp babaya sýðýnabileceklerini, gölgesinde soluklanabileceklerini bilirler. Bir evlat için bunu bilmenin huzuru bambaþkadýr.

Baba olmasaydý, evlatlar kimden öðrenirdi “doðruyu, dürüstlüðü, mertliði, acýmayý, ötelemeden sevmeyi, sevgisini paylaþmayý, paylaþmanýn mutluluðunu. Mutluluk kavramýnýn engin anlamýný.”

Çocukken anlatýlan masallardaki gibi, herkesin bir kahramaný vardýr. En kötü günlerinde onlarý düþtükleri dertlerden kurtaracaðýna inandýklarý süper kahramanlarý. Çocuklarýn o kahramaný babalarýdýr. Masal olmayan, dokunulan, sýðýnýlan, güvenilen. Varlýðýnda emin olunan gerçek kahramandýr babalar. Ne zaman dara düþerse çocuklarý, destekleri yanlarýnda, elleri ellerindedir. Omzuna huzurla baþ konulan hakiki kahramanlardýr babalar.

Balar evlatlarý için, her türlü özveriyi göze alarak gece gündüz demeden çalýþýrlar. Evlalarýný minicik bir fidan gibi, körpecik gonca bir gül gibi ihtimamla koruyup kollar, sevgiyle sulayýp  yetiþtirerek topluma ve hayata hazýrlarlar. Sevgi dolu kalpleri ile her þeyin önüne ailelerini korlar.

Çocuklarýn hayatta elde ettikleri bütün baþarýlarda babanýn imzasý vardýr. Kendileri uzaklarda olsa bile gölgeleri her daim üzerlerindedir. Evlatlarýný her þeye raðmen sever ve desteklerler. Güven ve umut olurlar. Bütün zorluklara raðmen çocuklarýnýn ayakta kalmalarýndaki fer, azim ve iradedir babalar.

Tüm aþklar bitse, tüm sevgiler zamanla son bulsa. Yok olmasý imkansýz bir  sevgi vardýr ki, o da aile sevgisidir. Her baba dünyanýn en iyi babasýdýr, O yüzden babasý olan her çocuk çok þanslýdýr. “Ýyi ki varsýn babam…” demenin doyulmaz hazzýdýr bu.

Düþmelerin, kanayan dizlerin, acýyan canlarýn, akýtýlan göz yaþlarýnýn çaresidir baba. Ufacýk bir içten gülmesi, sýcacýk sarmalamasý, bembeyaz mendilini yaraya basmasý, müþfik parmaklarý ile buðulu gözleri silmesi, “bir þeyin yok caným” diyen güven veren sesi ile paha biçilmez bir terapidir her çocuða. Böyle bir çocuk “iyi ki düþmüþüm” duygularýný yaþamanýn haklý gururu ile, “baba” kavramýný, en içten, en gerçek anlamda tatmasýna vesiledir.

Attýðýmýz ilk adýmda yanýmýzdadýr babalar. Düþtüðümüzde ellerimizden tutup kaldýran, düþmekten utanmamayý, kalkacak gücü bularak kalkmayý da öðreten yine onlardýr.

Annelik çok deðerlidir. Kimse anne gibi sevemez, anne gibi koruyamaz. Ama bir kiþi daha var ki, “hem anne, hem de baba olan babalar”. Her baba ayný zamanda evladýna annedir çünkü. Kalbimizin acýsýný dindirmek için, kendi sýkýntýlarýna ve acýlarýna dönüp bakmazlar bile. O yüzden her baba, en büyük þans en büyük servettir evlatlarýna.

Bir babanýn avladý için; “seninle gurur duyuyorum” söyleminden daha güzel ne olabilir ki? Baba bu 3 gizemli sözcük içerisine tüm sevgisini, emeðini ve teþekkürünü sýðdýrmýþtýr çünkü.

Çocukken verdiði öðütleri anlayamayýp kýzsak da bazý kereler, büyüdükçe anlarýz her lafýnýn bir cevher, bir iksir ve hayat tecrübesi olduðunu. Bizi gözünden sakýnan, inciniriz korkusu ile yüreði titreyen babadýr çünkü.

Bazen arada kilometreler olsa da; kalbini ve engin sevgisini, özlemini, her an yaný baþýmýzda hissederiz. Gözlerimiz nemlenir, içimiz bir hoþ olur. Onunla gurur duyarýz yutkunarak.

En iyi öðretmenimiz, en sevgili arkadaþýmýz, biricik yoldaþýmýz odur. Bazen sert baksa da istemeyerek, kalbinin sýcaklýðý gizlidir yine de bu bakýþlarda. Mecbur olmuþluðun kýrmaktan korkan munis parlamalarýdýr bunlar.

Bin kez daha dünyaya gelsek, bin kez yine babamýzýn çocuðu olmayý yeðleriz her birimiz. Bu; bize bahþedilen güvenin, özenin, sevginin emeðin, deðer vermenin minnettarlýðýdýr çünkü.

Ýlk oyun arkadaþýmýz, annemize karþý suçlu olduðumuzda en savunucumuz, sýrdaþýmýz, teselli edenimiz, mutluluk nedenimiz babamýzdýr. Saklambaç oynarken perde arkasýndan görünen ayaklarýmý görmezden gelen, kýrdýðýmýz eþyalarýn sorumluluðunu üzmemek adýna üzerine alan da babamýzdýr. 

Yaþlansak da onun gözünde hep çocuðuz. Evden ayrýlýrken “ne çabuk büyüdün” diyerek bize sýmsýký sarýlarak, mutluluðumuza kanat çýrpmamýza aðlayan hep babalardýr.

Bazen “seni seviyorum” diyemese de biricik sevdiði biliriz ki biziz. Kimi zaman ekmeðini kazanmanýn telaþý içinde, saçlarýmýzý okþamayý unutmuþ, ya da zaman bulamamýþ  olabilir. Ýnanýn onun varlýðý sevgisidir, bakýþlarý taraktýr saçlarýmýzda. Bunu yýllar sonra babamýzýn yaþýna geldiðimizde anlayacaðýz belki de.

“Babalar Günü”, ülkemizde 40 yýlý aþkýndýr her yýl Haziran ayýnýn 3. Pazar gününde kutlanýr. Babalarýmýza sevgimizi sunduðumuz bir özel gündür. Evlatlar babalarýna bu özel günde türlü sürprizler yaparak onlarý ne kadar önemsediklerini bir kez daha ilan ederler.

Fakat evlatlar babalarýna karþý sevgilerini ispatlamak için bu günü beklememelidirler. Sevgimizi göstermenin günü, yeri, yýlda bir defasý olamaz. Sevgi; kesintiye uðratýlmadan, ertelenmeden, her an, kesintisiz bir þekilde yaþanýlmasý ve paylaþýlmasý gereken en güzel, en nadide, en eþsiz bir duygu selidir.

Aslýnda bir babanýn aldýðý en güzel hediye evladýnýn doðum müjdesidir. O yüzden ona en güzel hediyeyi doðduðunuz gün verdiniz zaten. “Babalar Günü” nde bundan daha iyisini babanýza takdim etmek imkânsýzdýr.

 Ancak siz yine de bu günde onu çok mutlu edecek, düþünülerek itinayla seçilmiþ bir hediye alabilirsiniz Sevdiðimize, deðer verdiðimize tercüman olabilecek, duygularýmýzý yansýtabilen, onu ne kadar önemsediðimizi vurgulayan hediyeler elbette ki daha anlamlýdýr.

Hediye seçiminden sonra bu hediyenin kart notuna eklenecek ya da babanýzýn gözlerine bakarak söylenecek güzel ve anlamlý sözler, günü mutlulukla kutlamanýza katký saðlayacaktýr.

“Sesin öyle bir huzur veriyor ki babam, küçük bir çocuk gibi hikâyelerinde tekrar uykuya dalmak istiyorum. Yanýnda geçmiþe dönüyorum ve seninle tekrar çocuklaþýyorum. Seni çok seviyorum… Ýyi ki varsýn benim bir tanecik babam.” Gibi.

Tüm babalarýmýzýn Babalar Günü’nü kutlu olsun.

Sevgiyle kalýn…

                                                                               Seyfettin Karamýzrak