BABAM YAHUT NAMI-I DÝÐER BATTAL HOCA

BABAM 


1 

Uzun boylu, kalýplý- bu yüzden kendisine Battal Hoca denilen-, güzel sesli, aðýr yürüyüþlü, kendinden emin adýmlarla gezinen bir adam. Evde otoriter, dýþarda demokrat ve insancýl bir kiþi. Camii müezzini. Halkla fazla ihtilat etmez, camiden eve, evden camiye gidip gelir. Kimsenin etlisine, sütlüsüne karýþmaz. Kimseyle en ufak bir tartýþma yaptýðý görülmemiþtir. 
Dünya iþlerinde beceriksiz babasýnýn eksiðini tamamlamak hep O’na düþmüþtür. Ýþ hastasý anne ve küçük erkek kardeþler düþünülürse bütün yükün onun omuzlarýna düþtüðü görülmektedir. Bir yandan reçberlik, diðer yandan hocalýk bir koltukta iki karpuz deyiminin tam karþýlýðýdýr. 
Önce köy hayatýnýn çileleri sonra þehre göç ve orada tutunma çabalarý. Askerlikten önce evlendi. Askerdeyken bir çocuðu öldü. Genç ve cahil eþi çocuðu beslemeyi bilememiþ, yemek yedirirken bebeðinin boðulmasýna sebep olmuþtu. Askerliðini Ýstanbul ve Ankara’da yaptý. Kendi ifadesiyle açýkgöz ve iþini bilen biriydi. Askerde hamamcý olmuþ oldukça rahat etmiþti. 
Yakýn köyde babasýyla beraber yaptýklarý Cami görevliliðini sürekli acý bir aný olarak anardý. Pek genç yaþlarda evlenmiþ, art arda bir sürü çocuk sahibi olmuþtu. Geçim sýkýntýsý çektiði için Muska yazmýþ, hastalarý okumuþtur. Bu yüzden adý Cinci Hoca’ya çýkmýþtýr. 
Hem kendi evinin hem de ayrý olduðu baba evinin iþlerini çekip çevirmek hep ona kalmýþtýr. Güçlü kuvvetli olduðu için iþten yýlmaz pek becerikli biriydi. Bu yüzden babasýný bile beceriksiz bulur, çoðu kiþiyi küçümserdi. Para kazanma ve tasarruf etmede, küçük tasarruflarý yatýrýma çevirmede üstüne yoktur. Hanýmýný müsriflikle suçlar, sabahtan akþama kadar evde söylenirdi. Sabah namazý dönüþü eve gelir, bir yandan muska yazar, bir yandan günlük eleþtirilerini peþ peþe sýralardý. 
Hocalýðý yanýnda kendi evinin ustalýk iþlerini çoðunlukla kendisi yapardý. Çelimsiz büyüyen çocuklarýný amele yapar, inþaatýný sürdürürdü. Ýþtahý kuvvetli, yediðini hazým eder, boþ durmayý sevmezdi. Çocuklarýyla hemen hemen hiç sohbet etmez otoriter yapýsýný muhafaza ederdi. Kýz çocuklarýný çok sever, bunu belli etmekten kaçýnmazdý. Kiracýlarýna karþý pek sert ve acýmasýz davranýrdý. 
En büyük erkek çocuðuyla yýldýzý hiç barýþmamýþ, onu hep aþaðýlamýþ, eleþtirmiþ hatta þiddete baþvurarak yetiþtirmiþti. Onu hiç sevmemiþti ve hiçbir zaman baba þefkati göstermemiþti. Adýný Muhammet koyduðu hayattaki ikinci oðlundan baþka hiçbir erkek evladýný sevmemiþti. 
Ömrü boyunca babasýna yakýn oturmuþ, onun iþlerine göz kulak olmuþtu. Kardeþlerinden bir erkek ve topu 3 tane olan kýzlarý sevmiþti. Bir kardeþini hiç sevememiþ, O’nun maceralarýnýn bir büyük arazinin satýlýp, parasýnýn zayi edildiðini hayýflanarak anlatýp dururdu. 
Babasýndan kalan tarlada yetiþtirdiði mýsýrdan un yapar yýl boyu çocuklarýna o undan yapýlan ekmekleri yedirirdi. Ayný tarlada ekilen fasulyeden turþu yapýlýr yýl boyu o turþu kavrularak çocuklarýna yedirirdi. Bir de bahçede ekilen karalahana eklendi mi menüye tamam. Sabah kahvaltýlarýnýn deðiþmez yemeði mýhlama idi. 
Kente taþýndýðýnda hademe-i hayrat olmuþtu ama köylü geçim kaynaklarýný sürdürmeye devam etmiþti. Memuriyete geçtiðinde evde francala ekmeði yenir olmuþtu. Daha sonraki yýllar pazara gitmeye evde deðiþik yemekler piþirilmeye baþlanmýþtý. Ancak ev kadýný bu yemeklere gerekli lezzet vermemiþ bu konu hep kocasýnýn þikayet konusu olmuþtu.

Ahmet Kemal