Online Üye
Online Ziyaretçi
Sessizce kanıyordu gökyüzü
Bir kış matemi elleri Süheyla’nın
Soğuk ve sessiz bir hasret
ikliminin
Yanaklarında yağmurları damla
damla
Öyle güzel
Öyle yapayalnızdı gözleri.
O her mevsim ayrı bir çiçekti
Renk renk, desen desen
Mahreminde bir gecenin
Karanlığa açardı gözlerini
Karanlığa açardı
Kalbindeki o matem kilidini.
Sessizce kanıyordu gökyüzü
Bir Süheyla şahitti bulutlara
Bir de durmadan içimizden
gidenler
Uzakları beklerdi
Uzaklara bakardı
Ve öyle güzel
Öyle yapayalnızdı gözleri.