İçimdeki Coşkusuzluk Sizi Görünce
Coşuyor
İçimdekileri önünüze döktüm sözümden birkaç
mana ile gönüllerinizde yer etmek için. Yazarken her hangi bir rütbe
istemiyorum sadece karalayan biri olarak gönül kapınızı hafifçe tıklıyorum
içeriye almayı kabul ederseniz memnun olurum.
İçimdeki coşkusuzluk sizi görünce
coşuyor koşturuyor yazmakla umarım koşarken heyecanımı maruz görür kaçmaz ve
kenara çekilmezsiniz bunu baştan söyleyeyim.
Bazen kendimle baş başa kalırken aklıma
sizler geliyor birlikteliğimizin hoş kokusu burnuma geliyor kendimi unutuyorum.
Uykusuz kalarak yazdıklarım uykumu kaçırırken sevinç duyuyorum, kırıklıklarım
onararak gönüldeki yırtıkları aşkla dikiyorum. İçimde bazen sıkıntı hâsıl olsa da
kıyamet mi kopuyor diyerek kendime kızıyorum. Duygularımla sizlerin gönül
kapısında sizdeki gülüşleri görünce sıkıntılarım hafifliyor.
Bazen şiirle bazen böylesi muhabbetle
günümü sizlerle geçiriyorum, sancılı olsa da hayat sancıyı veren insanlarsa
baskı ile savaşla pahalılıkla bizleri alt etmeye çalışırken elbette bu
yenilgiyi birlikte def edeceğiz bizi kimse birlikteliğimi yıkamaz buna da izin
vermeyiz. İllaki yarınlarımız güzel olacak telaşında iken bu yarınlarımızı
yıkmaya çalışanlarla elbette ki mücadele edeceğiz buna inancım tamdır. Bazen bu
olumsuzlukları biz az baskı saysak ta biz birbirimizi seviyoruz gönül içten
açılıyor ve kimse bizden habersiz giremez işte bu en güzeli böyle yaratan
Rabbime bin şükür.
Gönül rıhtımımıza yanaşan haramiler
gönül limanımızdan içeriye biz içten açmadıkça giremez, geldikleri gibi geri
giderler. Duygu ve hislerim sizinle ayan beyan saklamaya gerek yok. Yazmanın ve
sizlerle olmanın coşkusu ile esen huzurlu coşkulu kalın vesselam, selamlarımla.
Mehmet Aluç