Anonim acıların mahrem yeri olmaktan sıkılmış bir şiir
Orada duruyordu
Aldım onu iyileştirdim mutlu imgelerle
Aldım onu bir şarkı fısıldadım kulağına
Yeniden doğdu!
Direnişini gördüm bir fotoğrafta iki yüzün
Yan yana durmanın şiirini yazıyorlardı
Öyle bir şiir, dizelerinin ışıkları daima açıktı
Ve açık olan parantezleri vardı
İçine süslü kelimeler, sus’lu sevgiler bıraktım
Yoluna doğru
Yol aldım
Sevincin kursakla teyellenmediği bir zaman buldum
Ellerinle bileklerin arasındaki köprüde uyuyordu
Aldım onu bakışlarınla yıkadım
Aldım onu gözlerinle kuruttum
Çiçeği burnunda mis kokulu kelimelerle avuttum
Zaman sen oldu
Yeniden doğdu!
Sonrasında
Hep yüzün düştü aklıma fotojenik hayallerde
Bir ömür gönüllü oldu kalbim
Gülüşünü çekmeye
Güzel bir şiir, güzel bir zaman çerçevesinde
Aşk'lı sevda'lı cümlelerle tozlandı
Işıklarını açık bıraktım dizelerinin
Ki karanlıktan korkmasın biz’li öznelerim
Ey şiirim
Sen bir parantez içisin
Yerin, benim içim
Büşra Nazlı
(
İçimin Parantez İçi başlıklı yazı
BüşraNazlı tarafından
7.07.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
