sadece bir metafor


yıldızların tozu  hassas arzu

karanlık düştüğünde sırlarımız

hayatımıza karşı kendini örüyor

ve ayette yaşıyor ve yaşıyoruz


sahip olmadığımız nefret

ve bize sahip olmayan aşk

şimdi bizi ayıran tiyatro

günümüzün yalanı olur


hafifçe dokunduğum sözler

vücudunu aydınlatan meşale

her şeyin herkesin teorisi

çınlayan nota şarkının hafızasında


despotizm yanıyor burjuvazi şehirler

çarmıha gerilirken devrimlerin sabahı

farklı bir ihanetin türünde evrimleşen aşk

seni asla anlamayacağım


ritüellere  ihanet ediyoruz

var olmayanı överek

ve var olanı mitlerle örterek...


( Symphony No. 44-44 başlıklı yazı Mikail Dede tarafından 15.07.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.