Þiirsel Vedalarým 2

Þiir gibi gözlerini yazarken baþýmý kaldýrdým beyaz kâðýttan attým kalemimi senin gibi uzaklara. Yazmak seni getirmiyor hasretini çoðaltýyor. Seni yazmaktan vaz geçtim þimdi bundan sonra kendimi yazacaðým, bir gün olurda okursan eðer satýr aralarýndaki seni gör ve ne kadar kaçsam da kaçamadýðým gör ey vefasýz. Belki o gün gözlerin aralanýr beni bulamazsýn lakin ben ne sendeyim ne baþka bir ildeyim, gömdüðün mezarýn içinde hasretinle cehennemdeyim.

Mehmet Aluç