Saðdýcý olduðum hayallerim ve illa ki s/aðlamasýný yapýyorum gerçeklerin…

Bir bavul dolusu yenilgim var iç hatlarda yaptýðým o uzun ve bitimsiz yolculukta.

Dýþ hatta ise kesinti var:

Bazen noksan cümleler geliyor kulaðýma her ne kadar kulak vermesem de.

Ah, bir de duvarlar yok mu o duvarlar?

Halis munis güzel komþularýmýzýn var olduðu zamanlarýn özlemi ile dolu içim ve mademki duvarlarýn kulaðý var artýk…

Artýk yýl gibi belki de dünde kalan güzel ruhlu insanlar.

Þimdilerde ne çok atýk var sevginin karþýlýk bulduðu daha doðrusu bulamadýðý.

Aradýðým bir þeyler var elbet: ara sýra kendime rast geldiðim.

Bir de atýk düþler gözüm açýk gördüðüm ne de olsa insanlar acý verme konusunda kulvarlarýnda birinci sýradalar.

Yaðan yaðmurun kokusunu özlüyorum son zamanlardýr bir de toprak kokusunu: hele ki üstümdeki ölü toprak yok mu?

Her yerinden illa ki filizleniyor duygular.

Ansýzýn bir hayale düþüyorum sevgiyle eþleþen duygularýn karþýlýk bulduðu zamanlarý nasýl da g/özlüyorum ve hali hazýrda kim varsa yakýnýmda uzaðýmda gözlerimi sevecenlikle üstlerine yöneltiyorum öyle ki sevgi ýrmaðý taþan gözlerimden elbet alaylara maruz kalýyorum sonra da iç sesimi ve güzel yüreðimi bilfiil ben kalaylýyorum.

Zemherilerde asýlý kalmýþ duygular nifak sokan hayatla arama.

Zaaflarýmý yok saydýðým bir o kadar yok sayýldýðým.

Yoklukla varlýk arasýnda gidip geliyorum adeta:

Toklukla açlýk arasýndaki o ince çizgi gibi a, evet, bir ince çizgi daha aklýmýn sýnýrlarýný zorluyor ve çok eski zamanlara gidiyorum aslýnda o kadar eski de deðil.

Antik çaðlarda yaþayan bir firavun belki de beni aðýrlayan ve hayallerim depreþiyor:

Psikolojiye merak saldýðým yýllarda çok sevdiðim bir profesörün naklettiði o cümle:

‘’Normal olduðumu kim söyledi?

Ki normalle anormallik arasýnda çok çok ince bir çizgi vardýr.’’

Zihnimde yer almýþ özel kayýt açtýðým bir aforizma adeta.

Þimdilerde yazmaya gönül verdiðim için yazgýmý da yazamazken baþým gözüm üstünde kabullendiðim her þey bir yana üç beþ sayfa not alýyorum iþte günlük bazda.

Günü öðüttüðüm.

Geceyi de kurtarmak adýna bir saati geçmeyen yazma maceram sonuçta bir dip not düþtüðüm ölü gün ve gelecek güne geceden hazýrlandýðým.

Dilim damaðým kuruyor üç beþ dize ile ýslatýyorum geceyi ama yetmiyor.

Midem isyan etmiþken ve ben açlýk grevinde bu sefer üç beþ sayfayý bulan bulmayan denemeler kaleme alýyorum.

Hayat boyu en çok da çoðu insan tarafýnca kale alýnmadýðýmdan mýdýr ne aceleci þekilde hýzlý adýmlarla çýkýyorum Allah katýna.

Ah, keþke Allah katýnda reddedilmesem ki içimi bilen içimden geçene vakýf Ýlahi Kudret her halükarda yalnýz býrakmýyor beni ve aralýksýz yalvarýyorum:

Ne olur býrakma elimi, güzel Mevla’m.

Diðer elimde kalemle uzanmýþken boylu boyunca hayal ve umut dünyasýna gerçeklerin de bilincinde bazen caným o kadar çok yanýyor ki ve ýsrarla sevdiðim bir dünya dolusu insanýn sýrtýndan geçinmek istemiyorum elbette ve yüreðim þ/akýyor gözlerim ç/aðlýyor daha da büyük bir aþk ile yürüyorum Rabbime.

Belki de yeni yürümeye baþlayan bir çocuðun yürüteci gibi kalem:

Ýlk cümle iken gökten zembille inen ve peþi sýra sökün eden cümleler.

Ýstikrarlý mýyým yoksa deðil mi?

Anbean deðiþebilmekte iken mizacým asla yan çizmiyorum görevlerimden gerçi zaman zaman hayattan yan çizsem de bir þekilde karýþýyorum iþte hayata ve insan içine.

Bir içimlik addedilebilen yazdýklarým oysaki ben bir ömürlük sevip bir ömürlük yazýyorum.

Ne de olsa insan yüreðinin ve sevginin hakkýný vermeli en çok da Ýlahi Adalete duyduðum inanç ile sarýlýyorum içimdeki yetim çocuða çünkü o çocuk illa ki gülümsemeyi ve güzel þeyleri hak ediyor çoðu zaman insanlar bunlardan mahrum býraksalar da beni ve iþte Ýlahi Aþk daha da inanýlmaz bir ivme kazanýyor maneviyatýn gücünde saklý her güzellik ve her þey nasýl da karþýlýk buluyor þükürler olsun ki…