Türkmen’em…

Karındaşın Türkmen’em.

Milli Misak yurdunda,

Zalimlerin koynunda,

Çekilirken ardında,

Bıraktığın Türk menem.

 

Batıda Bayır-Bucak, Doğuda Musul-Kerkük,

Göndere hasret kalmış gök bayrak boynu bükük.

Kaybetmiş istiklali, hacizli istikbali,

Öz vatanında parya, öz yurdunda garip Türk.

 

Bir zamanlar izzetle yaşarken çağlarımı,

Şimdi zillet dumanı kapladı dağlarımı.

Viran oldu bağlarım, sarardı soldu güller,

Kurumuş dallarımda ötmez gayrı bülbüller.

 

Bu hal bana ar gelir,

Geniş cihan dar gelir,

Aldığım her nefeste

Ciğerime har gelir.

Kurtlar öldü mü sanki

Çakallar azar gelir.

 

Şehit eşi bacılar, yas tutar, kara bağlar,

Civanlar boynu bükük, yaşlılar ardan ağlar.

Gözü yaşlı analar, yüreği yangın yeri,

Yaktıkları ağıtlar bağrımda yara dağlar.

 

Rejim ile PeKeKe kıymışlar şer nikâhı,

Pervasızca işlerler şeytani her günahı.

Zalimin çarmıhına gerilmiş Türkmenlerin,

Acı ile semaya, yükselir her gün ahı.

 

Kiminin hamisi var,

Kiminin abisi var,

Cellat, katil, eşkıya,

Burada hepisi var.

Neden sesim duymuyor;

Kardaşımın nesi var?

 

Kıbrıs’tan Karabağ’a uzanırken kolların,

Gazze’de, Balkanlarda gözlenirken yolların.

Hemen yanı başında görmez misin Türkmen’i?

Dilim varmıyor ama saymaz mısın Türk meni?

( Türkmenem başlıklı yazı halisi tarafından 14.08.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.