Yalnız bir renksin sen belki de
yanlış bir seçimdi rengin:
Mavide saklı aşkta yaşadığın yenilgi
Yanılgılarının kurbanıydın isli bir
geceyi güne taşıyan
Baştan ayağa deli dolu bir ırmaktın
Ve saklıydın dünde
Hani o kuru dere yatağın.
Gün suskun
Gecenin perçemine sevdalı
Güneş durgun
Göğün berraklığına kandı kanalı.
Sevecendir iklim ve kimi insan
Zennesi dünün zarif bir ölüm belki de
Gençlere taş çıkartan sevdan
Hazansın aşikâr
Havsalandan taşan isyan ve kibirli
bir heceden
Türeyen
Aşkın kelamı yitik
Selamı dönmeyen
Misafir olduğun şu cihan ne ki
İçinde saklı iken nicesi
Bazen kazan kaldıran bir yeniçeri
Bazense kulp takan hayata
Yeşile meyletmiş gözlerin efkârı bir
solukta
İçine çeken ve saman alevi gibi sönen
öfken.
Ulu bir rabıtadır aşk
Şafağın saçında kıraç toprak
Ünlenmiş özlem ümidi elden bırakmayan
insan
Meali hüzün bazen
Şerrinden korusun yeter ki Rahman
kimse kötü ve kindar
İklimlerden iklim beğendi bu sefil
yürek
Tabanları yanan kalem
Bazen yalın ayak koşan sözcükler
Kerameti içinde saklı
Kehaneti taşkın mizacı
En tepeye koyan sevdikçe
Düşmez kalkmaz bir Allah
İnsan neyler eğer ki sevmezse?
Mızrabı kırık yüreğin
Dengi dengine her insan süzülen
nefesin
Buharı ve buğrası dünün
Kelaynak kuşlarına özenen yürekteki
peçen
Pençesini geçiren bir aslan bazen
Kükreyen iç sesin
Oysaki kuş kadardır yüreğin aralıksız
çarpan
Aşkın nidalarına yenik
Yalnızlığın tuzağına düşmüş
Keyfe keder değil yaşamak
Şah damarından yakın olana yüzü dönük
olmalı insanın
Şerh tutulası düşler
Tabular ve yıkılası putlar
İzafi bir rüzgâr bazen ömür
İndinde sevginin iman gücü ile
büyüyen bir kader ki
Tınısı kayıp bazı notaların
Tanısı konmamış aşk denen hastalığın
Titri sevginin ve özlemi yürekten
taşan
Bir isyan adeta nasıl ki uzaksa insan
sevdiğinden
Taş mektep taş yürek
O sevgi ki taşlanan tek tek
Ekmek uzattığın hangi insansa
Allah rızası için sevmek bu olsa
gerek
Bazen gerisin geri kaçan
İleriye dönük bir umutla taçlanan
Hayat işte bazen yeknesak
Hayat işte işvesi cilvesi çilesi
dinmeden
Geçen zamana hükmeden sadece kader
Tefe konsa da sevgi ve yürek
Tav olduğun kadar hayata yüzün
ileriye dönük
Yüz göz olmadan duygularla
Muadili bazen hazan bazen bahar
Gönlün hutbesi ve kubbesi
Kulaç attığın kadar sonsuzlukta
Kavuşulası ufuk bekler seni umutla
Aslında sensin umut eden
Sevdiğin kadar sadık Rabbine
Kaderin değdiği her an ayrı güzel
Tetikleyen duyguyu hamt ettiğin kadar
Geri durmadığın ömür denen neferi
sevginin
Kaybolmaya ramak kala
Doğmak yeniden ne güzel
Elbet güzel baktığın kadar güzele
meylettiğin
Saklı tutulası o pırlanta yüreğin
aralıksız ç/ağlar.