Her rengin bir ölçütü vardı aslında
gök kuşağı idi temel ölçüt mademki konumuz sevmekti.
İlahi bir tutanaktı da aşk:
sözcüklerin ufacık cüssesine b/akmadan teneffüs ettiğim kaderin sunumunda
kederli olsa da yüreğin sesi illa ki aşktı ruhu huzura kavuşturan elbet İlahi
Aşk: ne masal ne sıradan bir hikâye ya da duygu. Özümsediğimiz kadar hayatı severek
nam saldığımız sevginin bakiyesinde de saklı iken inanç ve umut.
Defansı ömrün deklare ettiğim bir
günü sığdıramazken cebime ve işte kaynakçam aşk ve itikat bam teline sevgimin
kim bastıysa ansızın.
Muadilim sevgi: bakiyem de
Bakaya kalan bir duygu değil bu
En haşmetlisi bazen yıpransa da
yüreğim
İçim burkulan ne zamanki sevginin
esintisine uzak kalsam.
Bir düş değil.
Bir düşüş hiç değil.
Tozutan cihanın efkârına bandığım
Varsa yoksa sevdiklerim için
kaygılandığım
Rotam illa ki sevgi
Rengim pembe
Yolum dik yokuş
Yok yere sevdiğim asla da gelmedi
aklıma.
Ziyan olan insanlık
Zemherilerde üşüten yüreğini
Kolaçan etmeden de etrafını
Varsa yoksa sevgi diye yola düşmeli
insan.
Hazan vakti
Çöl sıcağı
Kutup soğuğu
Gel gör ki kıblemde batmayan bir
güneş saklı.
İçime doğan günüme doğan
Hatta geceme geceme.
Geçimsiz ruhların döktükleri ne ki
Ben sevgi ve tebessüm ekip umut
biçmedim mi?
Hasat vakti ömrün
Hercai menekşe olsa birileri bana ne?
Ben Allah rızası için sevmedim mi
insanları?
Gönül zengin
Ufuk çığırtkan
Unutamadığım kadar yaşadığım
acılarımı
Yüreğin çeperi ve açısı daha da
büyüyen
Neşri ve nesri ömrün
Biçip diktiğim bir mintan işte
vazgeçemediğim sevgi.
Ne gayya kuyusu ne de sıradan bir
ikram
Alnım ak kalemim dik
Yüreğin de dilemması
Sözcüklerden ördüğüm bir yelek
Sevdiğimde ve yalnız kaldığımda
ruhuma geçirdiğim
Günbegün dönük yüzüm Rabbime
Çığ gibi büyüyen beni bile aşan
Bazen beylik sözcüklerden değil
ruhumdan taşan
Gönül razı evren razı sevmeye
sevdirmeye
İlahi bir d/okunuş uzamında ömrün
Uzağında kaldığım kadar kötülüklerin
ve kinin
Baş aşağı sevdiğim
Kafamın üstüne düştüğüm
Ve boylu boyunca serildiğim
O devasa kubbe bağdaş kurduğum
Bir buluta bir umuda bir de ufka
Ruhumda derin yaralar
Ama yamalı değil de yüreğim
Yarenim sevgi ve kalemim
Yâd ettiğim mazim ve ikbalim
Andaki mevcudiyetim
Derya deniz içimde saklı
Rüzgârın ç/ağrısı
Bazense asılsız bir dostun yürek
yakan vedası
Elbet bekası hayatın
Renkler cebbar yürek zengin
Aşksa hasat zamanı ansızın
Biçtiğim
Elbet muradı yüreğin ve mevsimin
Gün de sonlanmadı ömür de
Seyyah bir dervişin ayak izi
Serildiğim şu kıble hele ki
Tozu yuttuğum da değil
Severek tozu dumana kattığım
Ve kefil olduğum yürek benim tek
servetim
Eşliğinde kalemin
Rücu eden her sözcük
Kıyama durduğum nice vakit
Ve işte altına imzamı attığım o akit:
Varsa yoksa sevebilmenin güncesi…