Dört Mücellaya Karşı Tek Başına
Alt tarafı Mücella Pakdemir arkadaşıma ‘’ Mücella papucu yarım çık dışarıya oynayalım.’’ Demiştim. Sağ olsun var olsun ortaya çıktı. Lakin onunla birlikte başka Mücella’lar varmış onlar da dışarı çıktı. Eh o zaman ben de hepsine birden vereyim cevabı dedim. 
************
Bir Mücella çağırmıştım, haydi oynayalım diye.
Dört Mücella birden koştu, birbirleriyle yarıştı.
Dördü de çıktı meydana, nevaleler yiye yiye.
Amaçları birdi elbet, hedef menzile varıştı.
Ben Mücella’yı çağırdım, hepsi üstüne alındı.
Kimi keklik gibi sekti, kimi cilveyle salındı.
Makyajları tamamdı ya, sesleri fazla kalındı.
Sanırsın ki dördünün de başı göklere erişti.
Pakdemir dedi: ‘’Çekilin hakiki Mücella benim.’’
Fikret pışşık yaptı, dedi :’’ Mücella’dır benim genim.’’
Erol itti ikisini, ‘’ Mücella’dır boyum enim.’’
Ortada bir durum vardı, ne savaş ne de barıştı.
Adem geldi Trabzon’dan, dedi: ‘’Dostlar nedir sorun?’’
Sorunu öğrendiğinde dedi: ‘’Yahu hele durun.’’
‘’En gerçek Mücella benim, inanmıyorsanız vurun.’’
O nasıl bir poz verişti? Rabb’im, o nasıl duruştu
Meydana çıktığım anda gözlerime zor inandım.
Pakdemir giymiş kıspeti, hatunu Aliço sandım.
Fikret mantı döktürürken Erol’u gördüm tıkandım.
Nasıl anlatsam bilmem ki, anlatılamaz bir işti.
Hepsi de küsmüştü bana, velhasılı küsenler bir.
Hepsinin de göğüs, kalça, yahu hatta basenler bir.
Elbiseler aynı model, renkler aynı, desenler bir.
Sosyetede bu duruma sanırım diyorlar pişti.
Derken dört Mücella birden peşrevle daldı meydana.
Pakdemir börek açarken, Erol’um sardı lahana.
Fikret salça kaynatırken, Adem de geçti sahana.
‘’ En gerçeği benim’’ diye dört dostum resmen vuruştu.
Ortalık oldu toz duman, ne Halep kaldı ne de Şam.
Füzeler kondu rampaya, yıkıldı köşk, çöktü hamam.
Hepsi birden bağrıyordu: ‘’ Benim papucum tastamam’’
Yeni papuçları ile hepsi de bana girişti.
Dayak yemek hiç koymadı, hakketmiştim bu belayı.
Bu dünyada çok çekmiştim ha bu dilimden dolayı.
Lakin ayırt edemedim on yıllık dost Mücella’yı.
‘’Kimdi?’’ diye düşünmekten beynim gitti, ten buruştu.
Sami der ki ‘’ Otur gayrı. Niye kalktın ki yerinden?’’
‘’’Eylülde Gel’’ Şarkısını severek dinle Zerrin’den.
Rabbim herkesi korusun Mücella’ların şerrinden.
Bak bir kez çağırdın diye çarşı ve pazar karıştı.
(
Dört Mücellaya Karşı Tek Başına başlıklı yazı
Sami Biber tarafından
22.09.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
