Mor dağların arkasına,
Tutup attık karayazıyı.
Şehirleri terk edip,
Maviye, yeşile adadık kendimizi.
İnleyip, uğuldasa da rüzgâr,
Alnımıza yazılsa da fırtına,
Artık sus yerine;
"Coş be yüreğim!" Diyeceğiz.
Gözünü açtık kör sevdaların,
Matemleri unutup,
Yar gözüyle baktık dünyaya.
Umarsızca yaşayanların inadına,
Sevip
Sevilip
Halen göremeyenlere inat,
"Coş be yüreğim!" Diyeceğiz.
Yağmur ısmarladık bu gece,
Söz verdi bulutlar yağacak,
Her damlasında aşk kokacak.
Rayihasıyla,
Önce kirlenen sevdaları yunup
Sonra sağanaklarla,
El ele,
"Coş be yüreğim!" Diyeceğiz.
Sevdalı gecelerin yağmur dinginliğinde
Yıldızlardan taç yapacağız,
Melekler raks edecek bizimle.
Kurduğumuz yeni dünyada,
Gülen gözlerine baktıkça,
Güleceğim
Ve birlikte
"Coş be yüreğim!" Diyeceğiz.
Azrail bekleyecek biraz daha,
Yeri ısıttı ama daha göğü ısıtamadı sevdamız
Hele bir gökyüzünü de yakalım,
Hele güneşi bir kıskandıralım.
O zaman ölüme,
Hoş geldin sefa geldin derken,
Seninle son defa
"Coş be yüreğim!" Diyeceğiz.
Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret)
27 Eylül 2022- Saat 21.05
Batıkent/Ankara
(
Coş Be Yüreğim başlıklı yazı
MehmetFikret tarafından
28.09.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
