Bir dağ güneyindeydi gülüşün
Kuzeyden kuraklık vursa
Son gonca düşmeden yamaçtan
Kendini yüzüne bağışlardı gülistan
Yağmur sızardı gamzenden
Toprağı ıslatırdı gül suyu
Uzar giderdi nehir boyu
Elmacık kemiklerin yeterdi
Tadına taşınmak isterdi damağım
Vagonla taşındı sıcaklığın demet demet
Yolların demir avazından
Çiçek döktü iğde ağaçları
Uzandım ikindi çukurunda, ruhumun üstüne
Siyah yolculukta gül kurusu duraklar
Üşümek varıp dayandı celali takvimine
Bir kuş kalabalığı lehçeni takip etti
Konuştuğunda melodilere konmak için
Arkandan renkleri söküp götürdü Gökkuşağı
Susamış düşlerime gelirken
Çalkalanırdı gül suyun
Kızıl olurdu gecenin etekleri
Gidişin güneşin batışıydı
Zehriyle öptü
Yüreğime çöreklenen karanlık
Olgunlaşmadı artık yeşil kaldı portakal
Ayçiçeği sevdanın yüzü toprağa baktı
Çekirdek içinde bir umut
Gri bir günde
Elimden tuttu kıyamet
Yakışmaz sevgime senin gibi trenle gitmeler
Yüzme bilmemişliğim hıçkırırken
Gül suyu denizlerini çağırmaya gitti
Gözümdeki dereler
(
Ay Çekirdeğinde Bir Umut başlıklı yazı
Kazım Gök tarafından
6.10.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
