Yaktım Bir Çağımı


İlmek ilmek ördüğüm motiflerimi

Uyutmayan gecelerimi

Bedbaht geçmişimi heyhat

Kül ettim bu gece

Dilimde bir hoşça kal

İçimde kımıldayan çıtır çıtır

Yandıkça kavuştuğum huzurun sesi

 

Alıkoyan hürriyetimden

Tutsağı olduğum dizelerimi

Hapsolduğum satır aralarını

Gençlik çağlarımı, okul yıllarımı

Nedametimi, hüznümü

Yandığım günlerimi yaktım

 

Yıllarca kendimle yarışmışım

Gururum ayakaltı aklım firarda

Anlatmak, anlaşılmak adına

Ne kavgalara karışmışım

Anlıyorum nihayetim yalnızlığımı

Sarılıyorum ısınıyorum

 

Dinmeye yüz tutan her aleve üfledim

Ne kadar kaldıysa kuvveti nefesimin

Ta ki, bir kor kalmayana dek

Başucunda bekledim

Yüzleştim de ne varsa

Kusurdan, kusursuzluktan yana

Belki de geç kaldım heyhat

Ama aldırış etmiyorum

 

Ne kadar bıkmışsam insanoğlundan

Bıktırmışım farkına bile varmadan

Sarılmamış çocukluk yaralarımdan

Çağlarca vurulmuşum

İsterdim, gamdan diktiğim

Kulelerim olmasın kahkahalarımın ardında

Ancak içimde bir mimar

Usul usul çalışır

 

Kırdım bu gece vurulmuş zincirlerimi

Çarptım saatimi geçen zamana

Ve yaktım bir çağımı

Anlıyorum nihayetim yalnızlığımı

Sarılıyorum ısınıyorum

Sükunet tahtım hazır

Artık kuruluyorum.


Büşra KANKURT

( Yaktım Bir Çağımı başlıklı yazı Kankurt tarafından 3.11.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.