Online Üye
Online Ziyaretçi
Benimki bir günlük mutluluktu; uyandırıldım kaderden yana. Öyle
büyük bir mutluluktu ki düşünce suçu değildi sevda dedikleri... Uyandım canım acıya
acıya.
Bir daha güneşe teslim etmem kalbimi. Sevmekten vazgeçmemeliydi
insan, öyle mi?
Kalbimi alın, bana gerekmez. İstemem artık onu. Başkalarına adanan
şarkıların kayıp cinayetiyim ben.
Bir günlük mutluluktu, sevildiğime bir an için inandığım... Merhabaları
ayırdım kavuşmalardan; bana ve kalbime dokunmayın. Gidiyorum. Bu, öyle bir gitmek
ki; hayatımın sonuna dek sevdanın o samimi vazgeçişi ben olacağım.
Kalbime hiç kimseyi almayacağım. Ölünceye dek siyah kalbimin
kusurlu cinayetlerinden bir har varsa cinayetime; kalbimi de o hara bağışlayacağım.
Öldürüyorum kalbimi; cenneti farkı...
Dokunmayın ona sakın.
Bir anlık mutluluktu kendimce inandığım; ölüm duvarı ile yaşam
toprakları bence bir artık ...
Dilara AKSOY