Bu Son
Türküleri vardı
Günlerce dinlediği
Avaz avaz suskularda
Yaşadığı
Şehrin zindanlarında
Paslı ranzalar da
Düşer ölümün gölgesi
Demir parmaklıklar ardında
Gökkuşağının renklerinde
Güneşin doğmasını beklediği
İçinde sonsuz susuzluk
Güneşe sevdalı
Uçurtmaları vardı
Bulutlarla yarışan
Özgürlüğe tutsak
Garip bir burukluk yüreğinde
Hüzün dolu
Yakarışların ardında
Masada yarım kalmış sözleri
Ruhu özgürlüğe böylesine aşıkken
Artık bu son diyordu
Gözlerinde sağnak
Yağmurlar eşliğinde
Artık bu son.
(
Bu Son başlıklı yazı
EMİ ÖZTÜRK tarafından
20.11.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.