Online Üye
Online Ziyaretçi
İbrahim'in Öğretisi
İbrahim as annesine dedi
Benim Rabbim kimdir
Benim dedi annesi
Senin Rabbim kim dedi
Babandır dedi Nuna
Babamın Rabbi kimdir
Nemruttur dedi Nuna
Nemrut’un Rabbi kim
Sus dedi Nuna
Duymasın Nemrut
Bunu duydu Azer
İşte dedi bu çocuk
Kahinlerin haber verdiği
Azer bir tokat indirdi İbrahim’e
Tarah durumu açtı arkadaşlarına
Azer’in bir adı da Tarah’tı
Arkadaşları akıl verdi ona
Al götür oğlunu dediler Nemrut’a
Versin cezasını
Öldürsün onu
Belki kurtulursun sen
Böyle yapmazsan
Belki de senin sonun olur bu
Tuttu getirdi onu Nemrut’a teslim etti kendi elleriyle
Öldürsün diye
Bu çocuk dedi benim çocuğum annesi sakladı onu benden
Doğurdu ve büyüttü mağarada benden gizli
Nemrut çocuğu ikna etmeye çalıştı kendisine secde etmesi için
Başaramadı
Al götür bu çocuğu dedi babasına
Öğret ona beni
Benim tanrı olduğumu öğrensin
Daha küçük bu
Aklı ermiyor henüz
Azer İbrahim’i geri getirdi
Teslim etti annesine
Olan biteni anlattı bir bir
Al bunu dedi
Öğret ona
Rabbimiz ve yaratıcımız olduğunu Nemrut’un
İbrahim sordu annesine
Gördüğü insan ve hayvanları
Kim yarattı diyerek
Anne cevap veremedi
Gece olunca bir yıldız gördü
Benim rabbim budur dedi
Yaratan beni ve her şeyi
Sönüp kayboldu yıldızlar
Ben kaybolanları sevmem dedi
Bu olamaz beni yaratan
Koskocaman ayı gördü sonra
İşte budur benim Rabbim dedi
Sabah olunca kayboldu ay
Batanları sevmem ben dedi
Bu benim Rabbim olamaz
Sonra gündüz oldu güneş doğdu
İşte budur Rabbim benim
Hepsinden daha büyük ve parlak
Sonra o da battı
Ben batanları sevmem
Benim Rabbim Allah’tır dedi
Göklerin ve yerin yaratıcısı
Ben sizin taptıklarınıza tapmam dedi
Aciz olan Rab olamaz
Benim Rabbim kadir olan Allah’tır
Tapmayın dedi halka
Ellerinizle yaptığınız putlara
Ve putunu yaptığınız
Sizin gibi fani
Ve sizin gibi aciz
İnsanlara
Ey Babam dedi
Nasıl tapıyorsun
Kör sağır ve dilsiz varlıklara
Sana yarar sağlamayan bu taşlara
Ey babam duy beni
Gel çıkarayım seni
En doğru yola
Tapma şeytana
Putlar şeytanın eserleri
Çünkü şeytan gerçekten
Düşmandır insana ve Allah’a
Ey babam
Kork Allah’ın azabından
Gel vazgeç bu yoldan
Babası dedi
Ey İbrahim
Sen yüz mü çeviriyorsun
Atalarının dininden
Beni ala koymak mı istiyorsun
Tanrılarımdan
Ben onları yontar onları satarım
Bu yüzden de severim onları pek çok
Ben onlara taparım
Ey oğlum
Taşlayacağım seni kuşkusuz
Sen bu yoldan dönmezsen
Uzaklaş git benden
Kovuyorum sen, git bu evden
İbrahim tebliğini yaptı
Ve ayrıldı o evden
O ev ki put eviydi
Orada put yapılmakta
Putlara tapılmaktaydı
İşi gücü buydu Azer’in
Nemrut’un putunu yapıyordu
Azer en büyük put olarak
Diğer putlar da atalarından
Armağan kalmıştı kalarak
Putlara putlar eklenmişti
Çoğalmıştı çoğalarak
Yığınla put olmuştu
Ta Nuh (a.s.) dan beri
İlk putlar Nuh’un salih kullarının resimleriydi
Sonla kabartmalarını yaptılar
Sonra da heykellerini
Lat Menat ve Uzza
O günden efendimiz zamanına dek kalmış
Büyük putlardı
İnsanoğlu
Putunu kendi yapar kendi tapardı
Zavallı insanoğlu
İbrahim tapmamıştı hiçbir zaman puta
İbadet vakti gelince hastalanır düşerdi yolda
Gitmezdi puthaneye
İnsanlar basar geçerlerdi üstüne
O seslenirdi alacağınız olsun
Bir gün öyle bir iş edeceğim ki sizin
O zavallı putlarınıza ey
Zavallı insanlar
Göreceksiniz öyle bir iş edeceğim ki onlara
Kendilerini bile koruyamayan o zavallı putlar
Sizi nasıl koruyacaklar Allah’ın ateşinden
Ve dediğini de yaptı
İnsanlar işlerinde güçlerindeyken
Bit baltayla yardım kafalarını gövdelerini
Ve sonra
En büyüklerinin boynuna astı baltasını da
Bu yaptı dedi
Bu yaptı
İnsanlar görünce tapınmaya geldiklerinde bu durumu
Ona sorun dedi o yapmıştır
Sus dediler sen yaptın zaten söylenip duruyordun
O halde dedi İbrahim
Nasıl taparsınız
Kendilerini bile
Korumaktan aciz
Bu zavallılara
Bunlar ya odundan yontulmuş
Bayağı oyuncaklardır
Siz onlarla Tanrıcılık oynuyorsunuz
İbrahim’i yakaladılar
Yaka paça tuttular
Sürükleyerek götürdüler
En büyük Tanrımız dedikleri
Ve tapındıkları
Nemrut’un huzuruna
13.04.15
Ahmet Kemal