şimdi önüm bir deniz kesilir
adımlarımla gömülür göğüs kafesim
koyulukla tanışır adem elmam,
çenem, alt dudağım ve alt dişlerim
toynaklarıyla beni
dansa kaldırmak isteyen zarif maviliğe
sanki her an ruhumu lütfedebilirmişim gibi
parmak uçlarım beyaz kafilelere
karışmak üzere
şimdi ne tuhaf bir deneyim olurdu
bulutlara zıplayabilmek
sanattır
kalbini kavrayan her şey
son çanım çalınmadan
son cadım yakılmadan
son kanım akıtılmadan
kalk gökten
benim can kumaşımı çekiştiren renksen
çık tablodan