Müstesna bir öznedir bu sevgi:

Aþkýn sýrdaþý özlem denen iklimin meali

Þiirdir nazýma niyazýma eþlik eden iyilik timsali

Yüreði boðan neyse

Bozguna uðradýðýmýn ertesi

Bir þiir bir de þehir

Aþký infaz eden hangi zalimse

Kanýksadýðýmýz hayat denen iklimde

Þiirlerdir duvaðý sevginin

Ah, nazlý yaralý o çocuk gelin gibi

Baþ tacýmýz hüzün

Öznemizde saklý günün devindiði

Ne çok gel-git yaþar insan

Mezarýdýr yalnýzlýkla dokunan

Okunasý bir imge ya da hece

Hatýrþinas kalemin güncesi

Nasýl ki insan seker iklimden iklime…

Ýdamesi dünün gün yüzlü seyyah:

Söyle, sen kimsin?

Seferisi yalnýzlýðýn

Beyitlerden örülü saçlarým

Ýkamesi ve idamesi duygularýn

Bazen hasret bazen yanýk kokan

Dibi tutan sevginin olur mu hiç inkârý?

Bir þiir midir sadece yazdýðým?

Kefen bezimi çoktan ýsmarladýðým.

Hangi kefede saklý ise mutluluk

Umudun sökük yakasýnda saklý ufuk

Bazense tutulan nutkum

Söylem deðil sevecen bir ömürdür kucak açtýðým

Muhatabým evren

Bir de derinde saklý o kesif sessizliðin imgesi

Elbet þiirler iken sýzan yürekten

Yürek iken aralýksýz sýzlayan.

Hicvi yok hiçbir duygunun

Basireti b/aðlanmýþ bir kere mutluluðun

Balyoz yediðim mevsim

Tünediðim þu gizin de titrek sesi deðildir asla örnek aldýðým

Varsa yoksa rahmet ve Ýlahi Aþk nemalandýðým

Sevdalandýðým öylesi bir âlem ki

Yanýk kokan cihandan firar etti edeceðim

Sözcükler ve sevgidir hem tek tesellim

Ýlla ki tecelli edeceðe vakýfým

Aþkla yýkadýðým boyadýðým her zerrem

Yüreðime yapýþan duygular kimi zaman beni terk eden

Ve dimdik ayaktayým

Hüzünse devasa bir sarkýt

Lakin hüzünlü yüreðimi çok sevendir Yaradan

Aþkla erdiðim hidayet

Ve yaklaþtýðým nihayet.

Þükre doymadan sabrý ettiðim kadar katýk…