Bir nevi yalın ayak kalmak
Yalnızlık olan durgunluğum
Heybesinde sakladığım düşler var
Umudumun
Ayakta kalabilmekteyim hala
Oysa her uzuvum kanamakta
Gönlüm vurgun yemiş
Yansıtıyor aynalar karanlığımı
İçim sessiz,durgun ve kimsesiz
Umuda ve düşe
İhtiyacım kalmasa artık
Yalnızlığıma alışsam
Acıyan yanım hafiflese
Ne dersen de
Bir beklenti işte.
Gözlerim aralandığında güneş doğmaz
Heryer aydınlıkmış oysa
Kimin umurunda.
ÇİĞDEM KARAİSMAİLOĞLU
04.02. 2021