Duyulurdu her zaman þu gurbet ne yamanmýþ

Danýþýp bilenlere, sorup öyle gidilir.

Býrakmaz ki peþini yama gibi yamanmýþ

Acýsýný tatlýyla, karýp öyle gidilir.

Gurbet denen girdaba düþer bahtý karalar

Hatýrlar memleketi mektup þiir karalar

Kara yazý yazýlmýþ ak olur mu karalar

Kara bahta göðsünü, gerip öyle gidilir.

Rabbim düþürmesin düþmaný bile dara

Geri dönmek çok zordur sanki çekilmiþ dara(*)

Erim erip eritir kilo düþer yok dara

Aynadaki halini, görüp öyle gidilir.

Gurbet ki, her gideni kendine nasýl baðlar

Harap olur köyünde tarla bahçeyle baðlar

Sýzlar yürek yarasý sonunda kabuk baðlar

Teselli merhemini, sürüp öyle gidilir.

Gurbete düþen garip, güler mi ondaki yüz?

Sadece hizmet görür verilir mi ona yüz?

Yaþý ister yetmiþ beþ, isterse de olsa yüz

Bazen bu hale kafa, yorup öyle gidilir.

Köyün fakir insaný gurbette birincidir

Mal mülk edinip köye, dönerse bir incidir

Gurbet nazlý yâr gibi bir sever bir incidir

Yen içinde kolunu, kýrýp öyle gidilir.

Bilen sazýný çalar yoksa türkü dinlenir

Türkünün havasýyla insan ruhu dinlenir

Gurbet terbiye eder, dinsiz bile dinlenir

Yere seccadesini, serip öyle gidilir.

Behlül! Bir zamanlarda pek de sevilen ‘yâr’dým

Âþýk Veysel baþlattý ben de topraðý yardým

Allah’ým gariplere inþallah eder yardým

Tedbirli tevekküle, erip öyle gidilir.

29.08.2022-Mustafa Zincirkýran(Behlül)

(*) Dar: Ýdam sehpasý, daraðacý