Ruhumda Esen Rüzgâr

Ruhumda esen rüzgâr bugün durmuþ esmiyor, lakin yarýn eser. Efkâra düþmeme hiç gerek yok, kara kara düþüneceðime beyaz beyaz düþünürüm beni kim engelleye bilir Rabbimden baþka? Vermiþse duygu ve hisleri aç kapýsýný diyorsa açarým izni ile inþallah. Karþýmda kimse olmasa da gönülden gönüle yazarak, köprü kurarak buluþuyoruz. Öfke beklese de sýrasýný gönlüm, arama alma içeriye sokma diye fýsýldarken duyarým Rabbim yardýmýyla. Ýklimlerden kýþsa baharý beklerim, bilirim Rabbim getirecektir. Olmayan beni bulmayan sarmayan için kafamý yormam, olacak olan gelir bulur beklediðimde bir yerde mutlaka bekliyordur, bekleten Rabbimdir imtihaným için sýnýyordur þükür.

   O sevmiyormuþ sevmesin, ben seviyorum, içimde aþkýn bahar çiçeklerinin kokusunu içime çekerken, ona sunarken kabul etmiyorsa onun seçimidir, kaybeden kazanan peþinde koþmam aþkla yaþamayý severim, gerisi zaten aþksýz bir deðeri yoktur, Rabbim bunu öðretti þükür eder, aþkla olmayana da dua ederim aþkla buluþsun diye.

  Gönül aþkla yaþarken hasret iline düþtü, hala oradayým lakin aþkla o içinde var ben nasýl hüzünlenirim? Mazide kalan bir parçam, hasret içinde mazide kalsa da ben aþkýn verdiði mutluluðu, çiçek kokularý içinde koklamayý severim hasret ilinde þehrinde yaþamak payýma düþtü ise, düþüren Rabbim ise mutlaka bildiði vardýr tek bilende Rabbimdir ”eyvallah” der þükür ederim. Sefa bu alemde deðil öteki alemdedir bilirim, inþallah buna eriþenlerden oluruz Rabbimin rahmetiyle gerisine ne gerek var bugün varýz yarýn yokuz, yani bir varmýþ bir yokmuþ misali, vesselam.

Mehmet Aluç