Dev Kuleler
Kuleler diktim ömrümün kıvrımlarına
Başarılardan katlı katlı
Zaferler giydim, uykusuz gözlerimden
Biriktirdiğim gecelerin mükafatı
Bilincinde olmadığım kanaatlerimden
Bir motif gibi yineledim yazgımı
Aç bıraktım kalbimi aklımın tahakkümlerimden
Yok saydım bastırdığım duygularımı
İtiraf ediyorum pörsümüş yıllarım
Henüz hareleniyor aklı selimden
Yıkılmaya mahkum dev kuleler
Devriliyor en dibinden
Sevmek mi
Sevilmek mi
Başarmak mı
Başaramamak mı
Bu yorgun soruların tohumunu
Doktor toprağıma attı
Filizleniyor yavaş yavaş
Yetişiyor yanıtları
Merdivendi yollar çıktım adım adım
Yer yer ezdim hatta atladım
Şimdi zirvede yapayalnız bir kadın
Kalemiyle selamlıyor yıllarını
Giydiğim zırhlar dar geldi
Kurşunlar deldi geçti
Kanlar aktı görmedin mi?
Öğretmenim yoktu konu olunca sevgi
Boş geçti hep şefkat dersleri
Materyalist ressamın fırça darbeleri
Keskin hatlarımın şeklini verdi
Şimdi sarılamadığım kulelerimin
Bir bir yıkılışını izlerken
Soba önlerinde, ellerimin
Gölgelerinden bir dansın seyrindeyim
Zaman demlenirken acımasızca
İnfilak etti isyanlarım
Umarsızca
Zaman kısa yol çakıllı olsa da
Yetiştiriyorum sebatla yanıtlarımı
Gerekse kuleleri yeniden dikerim
Şefkatle sarılmış kanaatlerimle, bozulur
Bedbaht ömür motiflerim
Yaparım yeni başlangıçları
Sil baştan demeden
Büşra KANKURT