DÜNÜN VE BUGÜNÜN

 EÐÝTÝMÝNDEN BÝR KESÝT

Ahmet AYAZ

       Saygý deðer okurlarým, dünün ve bugünün eðitiminden bir kesit sunmak istedim. Bu yazýmý bütün  öðrencilerimizin okumalarýný isterim.

       Bu nasýl bir zaman? Bu nasýl bir yaþama þekli? Bir türlü anlayamadým. Bugün burada biraz öðrencilerimizden, biraz da öðretmenlerimizden söz etmek istedim. Daha çok  öðrencilerimizden yana dertliyim.

       1958 Tarihinde (Zýramba) Yakacýk Köyü ilkokulundan mezun olduktan sonra, öðretime bir yýl ara verip, Oðuzeli Orta okuluna kaydýmýzý yaptýrdýk. Rahmetli Nahsen Kutlar, Rahmetli Mustafa Kutlar (Çimentocu Mustafa) bir de ben. Rahmetli Mustafa Amcam ile Ali Þahin Amcalarým bize Oðuzeli’nde Kerim Hocanýn evini kiralamýþlar. Ev eski Antep evleri gibi tek odalý, evde elektrik yoktur. Gaz lambasý ile aydýnlanýyoruz, gaz lambasýnýn þiþesini sýra ile her gün birimiz temizleyip yakýyoruz. Yemeðimizi de kendimiz yapýyoruz. Çok zaman kahvaltý yapmadan okula giderdik. Öðle tatilinde fýrýndan týrnaklý ekmek alýr, Rahmetli Dertli Süleyman’ýn dükkanýnýn önünde karpuz, kavun, domates, ekmek ile yetinirdik. Mustafa ile benim  yemek yapma becerimiz yoktur. Yemeðimizi Rahmetli Nahsen Kutlar  yapýyordu. Akþamlarý bir tek gaz lambasýnýn ýþýðýnda ders çalýþýp, ödev yapýyorduk. Benim zaten  gözlerim bozuk. Seneyi yarýlamadan okuldan babam beni alýp eve götürdü.  Nahsen Kutlar ile Mustafa Kutlar,  bin bir çilelerle okul hayatlarýný  sürdürüp, Oðuzeli Ortaokulundan mezun oldular. Bende babamdan habersiz bir veli bularak, ertesi sene Gaziantep lisesinin orta kýsmýna yeniden kayýt yaptýrdým. Daha benim gibi Oðuzeli Orta okuluna köyden gelip,  okuyan niceleri vardý. Sonuç, Ben Lise Mezunu Gaziantep Ýl Sosyal Hizmetlerde Þef-Müdür Yardýmcýsý, Þair-Gazeteci-Yazar. 22 Adet kitabým yayýmlandý. Bunlar þiir-araþtýrma-antoloji ve öyküden ibarettir. Nahsen Kutlar Öðretmen oldu, Mustafa Kutlar Ticaret Adamý. Yusuf  Düver Maliyede Muhasebe Müdürü. Baþka köylerimizden bilip, hatýrladýklarým. Oðuzeli’nin Týnazdere Köyünden Hasan Özdemir Emniyet Müdürü-Millet Vekili-Valilik yaptý. Yusuf Sönmez Emniyet Müdürü oldu, ve daha  niceleri. Gerisini anlatmaya lüzum görmüyorum. Biz bu þekilde öðrencilik hayatýmýzý sürdürerek eðitim gördük. Þimdi gelelim, günümüze.

       Bugün öðrencilerimizin ellerinde son sistem bilgisayar, son sistem cep telefonlarý mevcuttur. Evlerinin önünde okuduklarý okul. Azýcýk okullarý uzakta ise, öðrenci servisleri, öðrencilerimizi evlerinden alýp okullarýný, okullarýndan alýp evlerine býrakýyor. Peki bu öðrencilerimizin bir çoklarý neden ödevlerini yapmýyor? Niçin  okulda yaramazlýk yapýp, okul koridorlarýnda, öðretmenlerinin gözleri önünde sigara içiyorlar? Bu kadar rahatlýða karþý, neden nimetlerini bilmiyorlar? Aklým bir türlü almýyor. Resmi dairelerde bir türban meselesi yüzünden kýlýk, kýyafetler serbet oldu, ortalýk kel alinin baðýna benzedi. Ben günümüzde öðretmen olsam, Sýnýfa iyi örnek olmak  açýsýndan,  takým elbise ile, kravat ile, traþlý olarak girerim. Bu konuda çok dertliyim ama, bugünlük bu kadar. Artýk yeter diyorum. Bugünkü köþemi bu günün öðretmenlerinin ve öðrencilerinin okumalarýný istiyorum. Okurlarsa belki faydalý olurumu diye düþünüyorum. Yaþým nüfus kaydýna göre 76  hala Gaziantep Güneþ Gazetesinde köþe yazýsý yazýyorum. Okumaktan ve yazmaktan usanmadým. Gözlerim gördükçe, ellerim tuttukça ölünceye kadar yazacaðým okuyacaðým. Gençlerimize sesleniyorum, yalvarýyorum. Ne olur okusunlar diyorum, sigaradan, alkolden  uzak dursunlar diyorum. Bütün. gençlerimiz aydýnlýk günlere doðru yürüsünler diyorum.