gözyaşın yağmur içinden süzülen gözbebeğin 

mezelerle rakı vals eden edebiyata uygunlukta

kâh şairin suskunluğu yüreğine vuran kurşunsa

fısıldıyorsa rüzgarın uğultusu nemli kirpiklerine

gözlerinden düşen özlemlerle dolu bir destansa

gönülde yeşeren çiçeklerin son alev kırmızısında

modaya uygun kefen giydirmişsin hadi katlet aşkı

anlattıklarınla alaca sokakların virane hayallerinde 

kâh şair ve kâh şiirleri düşerse pervane zihnine 

sırat incesi saçlarından bir tutam sar darağacına

çoşarsa ıssız fısıltıların melekleri andıran dudaklarında

seni beklerim çünkü sen benim ölümsüz sevdalarımsın

kâh ağlarsan su ve tuz taneciklerinden biriken göllerinde

zaman durulur narin ellerinle dokunduğun karanlıklarda

buyur gel leyla çöllerime meze olanlara benzemeyen bir sen

şiirdir sevdayla örülü duvarlarım da yankılanan aydınlık bir sen

ellerimi sımsıkı tut bırakma bizi çünkü sen benim ölümsüzlüğümsün….