Ah ile vah ile dünya karardı
Baş koydu uğruna umutlar vardı
Ağlanacak halde gülmeyi seçti…
Her günü bir başka garip bir işti
Bet beniz sarardı sebebi vardı
Varını, yoğunu yâd eller aldı
Ziyanı zararı kendine biçti…
Güneşin ışığı hep teğet geçti
Yüreği yanarken ateşi hardı
Âlemi sırtladı ortada kaldı
Onun ki hep yekti âlemin şeşti…
Gül verirdi gönlü sürümü beşti
Ama hep kaybetti hileli zardı
Her zulmün sonunda rengi hep nardı
Aşka da yenildi çileli eşti…
Mevla'dan istedi kendinden geçti
Umudu sadece dualardaydı
Bir gün olur diye günleri saydı
Hiç bükülmedi doğruyu seçti…
Yatmadı ömrünce gözleri şişti
Yakardı yakardı yine yakardı
Allah'ın bilinen hikmeti vardı
Dört kolluya bindi iş işten geçti…
Doğarken hep yekti yine hep yekti
Ömrünce bilmedi hileli zarı
Bir tek dürüstlüktü kârı zararı
Şu fani dünyada hep çile çekti…
Ağlayarak geldi bir ömür bitti
Sırtında taşıyan dostları vardı
Çıplaktı doğarken yine çıplaktı
Görüp acıyanlar bir kefen biçti…
MEHMET FİKRET ÜNALAN