Türk edebiyatý bugüne dek öykücülük bakýmýndan oldukça zengindir. Öykü alanýnda yetiþmiþ çok nitelikli isimler edebiyatýmýzda yerini almaktadýr. Bunlar içerisinde en yetkin bir isim de Mustafa Kutlu'dur tabi ki de.

Bugün Dergâh Yayýnlarý'nda yönetici olarak çalýþan Kutlu öykü dalýnda ismini edebiyatýmýza derin oymuklarla kazýmýþtýr. Yazmýþ olduðu birbirinden kýymetli öyküleri de gönlümüzde hemen yer edinmiþ, çok sevilerek okunmuþ ve bu sevecenliðini hiç ama hiç yitirmemiþtir.

Mustafa Kutlu'nun öykülerinin bu denli sevecen olmasýný ben iki nedene baðlýyorum: bunlardan birincisi sýcak, sevecen, kendine doðru çeken bir üslup; ikincisi ise taþrayý edebiyatýmýza taþýmasý.

Birçok romancýmýz ve öykücümüz taþrayý edebiyata ustaca taþýmýþtýr. Gerek Sabahattin Ali Kuyucaklý Yusuf adlý eseriyle gerek Fakir Baykurt Yýlanlarýn Öcü ve Týrpan isimli romanlarýyla gerekse de Talip Apaydýn Sarý Traktör adlý romanýyla taþra edebiyatýnýn güzide örneklerini vermiþtir. Ancak Mustafa Kutlu sýcacýk üslubuyla bu güzide eserlerin önüne geçmeyi baþarmýþtýr.O, eserlerini oluþtururken boðuk bir anlatýmý yeðler, bunun yerine okuyucuyu kendine çeken, samimi ve senli benli konuþma havasý içerisinde geçen bir anlatýmý benimser.Bunu da eserlerine baþarýyla yansýtýr. Zafer Yahut Hiç'te bir doktorun taþrayý ziyarete gelip burada bir aþk yaþamasý, Beyhude Ömrüm'de bir çiftçinin devlete ait bir arazide kendisine bað evi yapma arzusu, Menekþeli Mektup'ta taþradaki bir postacýnýn serüveni... Her birinde farklý bir tat ve farklý bir okunma zevki...

Ýnanýyorum ki Mustafa Kutlu bugün bu kadar deðerliyken asýrlar sonra da bu deðerini hiç yitirmeyecek. Öyküleri ellerden ve dillerden düþmeyecek.