Paratoner çekiminde yýldýrým yüreðim,
Senden korunmaya yetmez bilgeliðim
Kasýrgayý geliþinden bilirim ben,
Dur -duraksýz bir eþkýya yüreðinden,
nasýl sakýnýrým ki seni kendimden.

Hiç korktun mu sen,
benden önce kimseden?
Ya da saklandýn mý hiç
felaketin olan gözlerimden?
Yýldýrým düþüþünün çýðlýðýný içeceksin bedenimden.

Bu gün doðum günün ya hani !
“aaaah keþke doðmasaydým”diyeceksin,
Firari sevdalarýmýn þerrinden.

Ne çok sinyaller verdim sana,
ne çok uyardým gelmelerimden.
Benli doðumlara sancýlanýrken tenin,
tutku fýrlar bedenimden ki senin eserin.

Doðum gününün muþtulayýcýsý ya kainat
Felaketin olacak gözlerimin alevinde yanmaya inat.

Ne Ferhat’ýn gücü yeterdi gem vurmaya ,
Tutkularýmýn pervasýzlýðýna!
Ne þirinin zerafeti ölçü olabilirdi
seviyle bezenmiþ ebruli haylazlýðýma!

doðum günün ya hani,
ilk hoþ geldinlerine eþ sana susuzluðum,
bin doðum sancýlarýna,
nispet sensiz uykusuzluðum
armaðaným olsun sana
koþulsuzluðum!