Adamışız kendimizi temizliğe, işe ve güce ,
Çalar iş borusu , toz zerresi görünce .
Bazen güneş doğarken , kapı , pencere , cam ,
Bir an durup nefes alırız, okunurken ezan .
Bazen şafak sökerken iş başı yaparız .
Tâ uzaklarda da olsa , nezle , grip kaparız .
Çevre kirliliği ise , en büyük üzüntümüz .
Kapımızın dışında , pek geçmiyor sözümüz .
Temizlik aslında , çok ince bir sanat ,
Özenli ve dikkatli yapılmazsa , kaldırıp da at.
Yorgunluktan kırılsa da kollar ve kanat ,
Neticede duyulur artık , huzur ve rahat .
(Şiirlerime güzel sesiyle değer kattığı için
Güzin hanıma teşekkürler)