1 Uzatmaları Oynuyorum

Ben hayatı…

Ekmek gibi, su gibi sanır, paylaşırdım…

İnsanları mutlu bilir,

Bağlanırdım canı gönülden…

Derde kedere güler geçer,

Hep yalan olduğuna inanırdım…

 

Gülerek bakardım ağlayan insanlara…

Ah çekenlere aptal der,

Sevda uğruna cefa çekenlere,

Şaşkınlıkla bakar

Bir anlam veremezdim.

 

Bilmezdim ben gamı kederi,

Bilmezdim durup dururken iç çekmeyi…

Ben her şeyi gönülden severdim!

Geri iterdim tüm dert ve kederleri …

İzin vermezdim hiç!
Hüzünlerin, ayrılıkların,

Hayatıma, yaşantıma girmelerine…

 

Günümü gün eder,

Baharda çocuklar gibi koşar,

Sağanaklarda coşardım…

Geceleri samanyolu olur,

Sabahları şafakla doğardım…

Her sabah yeniden doğan gün,

Benim doğum günüm olurdu…

 

Şimdi öyle miyim?

Gel gör beni…

O eski günlerden eser kalmadı!

Ben…

Çocukken böyleydim…

Ya şimdi?
Ömrümün baharı solmuş, hep hazan!
Saçlarıma aklar dolmuş,

Yüreğimde hep hüzün…

Vakit tamam, son saniyeler…

Bitiş düdüğü ha çaldı ha çalacak…

Ben hala bir umut diye..

Uzatmaları oynamaktayım!

 




Mustafa Karaahmetoğlu
15.03.2013
( Uzatmaları Oynuyorum başlıklı yazı Mustafa Kara tarafından 15.03.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.